یرد خردو

از شمال یردخلف، از جنوب یرد کوخردی، از مغرب یرد قاسمعالی، و از سمت مشرق به احشام محدود می‌گردد.

تاریخچه خاندان خردو"khordoo" خاندان خردو اصالتی روسی دارند و جزو خانواده‌های متمول روس به‌شمار می‌آمده‌اند که این خاندان در سال ۱۸۷۹ به علت مخالفت با دولت روسیه و تمرداز آنجا متواری شده و به ایران آمدند. از بزرگان آن‌ها می‌توان به سزار کوردنیف و سرگئی کوردنیف که هر دو از ژنرالان بالا رتبه ارتش روسیه بودند نام برد که به مخالفت با دولت روسیه پرداخته و پس از اینکه امنیت و جان خود را در خطر دیدند از روسیه خارج شده و به ایران آمدند و در ابتدا در آستارا سکونت گزیدند. پس از مدتی به خراسان و منطقه‌ای نزدیک شاندیز رفتند و در آنجا ساکن شدند و آنجا را به احترام بزرگشان «حسن خردو» نام نهادند که هم‌اکنون نیز این منطقه و این خاندان در آنجا پابرجا هستند. سپس گروهی از آنان به استر آباد (گرگان کنونی) مهاجرت کردند؛ و جزو خانواده‌های سرشناس گرگان می‌باشند. آن‌ها در ابتدا مسیحی بودند و پس از ورود به ایران و قرار گرفتن در محیط ایران به اسلام گرویدند. در گرگان این خاندان از شهرت بالایی برخوردار بوده و یکی از اماکن بسیار مهم این شهر خانه‌ای بسیار بزرگ و مجلل به نام «خانهٔ خردو هاً می‌باشد. این خاندان پس از گرویدن به اسلام از افراد مؤمن و مذهبی این شهر به‌شمار می‌آمدند و در زمینه‌های اسلامی فعالیت‌های بسیار زیادی انجام داده‌اند و از میان آن‌ها می‌توان به» ملا خردو «بی بی خردو و عروس ملا خردو نام برد که به روضه خوانی و برپایی مکتب‌های اسلامی در این شهر مشغول بودند و گروهی از آنان در این شهر بعدها نام خانوادگی خود را به» حسین‌زاده «تغییر دادند که هم‌اکنون با نام فامیل» خردو «و» حسین‌زاده «در گرگان کنونی سکونت دارند. گروهی از آنان نیز به یزد رفته و در آنجا ساکن شدند که به نام خاندان» مدرس «دریزد حضور دارند. کلمه» خردو «یک کلمه خراسانی و از گویش» شاندیزی «است و به معنای کوچک می‌باشد و وجه تسمیه این خاندان به این دلیل می‌باشد که آن‌ها افرادی ریز جثه بوده و پس از ورود به ایران که در منطقه شاندیز اسکان یافته بودند شاندیزی‌ها به علت ریز جثه بودن این خاندان به آن‌ها لقب» خردو «به معنای ریز و کوچک داده بودند. خردوها تا سال ۱۹۳۲ فقط در این ۲ نقطه حضور داشته و به جمعیتی زیاد دست پیدا کردند. در سال ۱۹۳۲ یکی از بزرگان این خاندان به نام» نادر خردو «به اتفاق خانواده راهی کرج شده و پس از مدت کوتاهی اقامت در کرج کنونی خانواده و نزدیکان خود را نیز با خود به این منطقه آورد. آن‌ها سال‌ها در این منطقه ساکن بودند تا اینکه فرزند نادر به نام» داریوش «عاشق» منیژه خاتون «دختر» سلطان حسن «خان ایل کناریشان می‌شود که از خاندان بسیار بزرگ آنجا به‌شمار می‌آمدند.» سلطان حسن «پس از اینکه از جریان آگاه می‌شود دستور قتل داریوش را می‌دهد و به این ترتیب شبانه» داریوش «با خانواده و نزدیکان فرار را بر قرار ترجیح داده و پس از طی کلی مسافت به منطقه‌ای در فارس به نام» مرج"marj"که روستایی در ۵۳ کیلومتری شهر بابک کنونی است رفتند و مدت کوتاهی در آنجا ساکن شدند. اما در آنجا و به دلیل مخالفت با کدخدای وقت «مرج» و ناسازگاری با آن‌ها راهی شده و در منطقه‌ای در جنوب فارس حوالی شهرستان لامرد کنونی و روستایی به نام «کل» kal «سکنی گزیدند و در آنجا به زندگی مشغول شدند و گروهی از آنان نام خانوادگی» حسین‌پور «را برای خود برگزیدند. این گروه سال‌ها در کل ساکن بوده و سپس گروهی به روستای» پنگرو"pangaroo" در همان نزدیکی رفتند و گروهی نیز به استان هرمزگان و روستای بهده رفتند اما در آنجا ماندگار نشده و به طرف شهرستان پارسیان کنونی که در آن دوران به صورت شیخ نشینی اداره می‌شد و خاندان آل نصور «نصوری کنونی» در آن حکمرانی می‌کرد، که در آن زمان روستایی بود، رهسپار شده و در منطقه‌ای به تنهایی ساکن شده و به احترام نام خانوادگی و همچنین خاندان بزرگشان و منطقه‌ای که اجدادشان در خراسان به نام «حسن خردو»hassan khordoo «بنا گذاشته بودند این منطقه را» یرد خردو «yourd khordoo» نام‌گذاری کردند (کلمه یرد یک کلمه روسی است به معنای منطقه) که هم‌اکنون نیز در این منطقه ساکن می‌باشند و اکثریت آن‌ها خردو نام هستند و فقط یکی دو خانواده که از اطراف هستند این نام خانوادگی را ندارند. پس با این اوصاف به این نتیجه می‌رسیم که خاندان خردو که در همه جا پراکند ه‌اند در این مناطق سکونت دارند:

• خراسان –شاندیز – منطقه حسن خردو.
• گلستان-. گرگان کنونی.
• یزد.
• فارس-لامرد-پنگرو.
• هرمزگان-پارسیان – یرد خردو.

به امید آشنایی و پیوند هرچه بیشتر این خاندان این مطالب را جمع‌آوری کرده و در اینجا قرار داه‌ام. با امید آشنایی و ارتباط با خاندان و فامیلهای گرامی در همه جای ایران عزیز.

شغل مردم این روستا کارمند وزراعت است، چاه‌هایش کم عمق و آبش بسیار شیرین است و در زمین‌های آن کشت جو و گندم، خیار، خربزه، هندوانه، پیاز، و غیره از سبزیجات صیفی و شتوی می‌کارند.

• الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
• الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران) چاپ سوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۷ مبلادی به (عربی).
• العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
• حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
• کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).