امپراتوری گوپتا

در اواخر سده چهارم میلادی به وسیلهٔ شخصی بنام چندراگپتا سلطنت بزرگی در شمال هندوستان تأسیس گردید. بنیان‌گذار سلطنت گپتاها لقب «مهاراجا دهیراج» را به معنای شاهنشاه برای خود انتخاب نمود. در خانواده گپتا به ویژه سه نفر چندراگپتا، سمدراگپتا و کرمادتیه از پادشاهان نامدار تاریخ هنداوسشتان به‌شمار می‌روند و بعلت خدمات شایانی که به وسیلهٔ تاجداران مزبور در رشته‌های گوناگون علم و دانش و فرهنگ و هنر آن کشور انجام پذیرفت دوره سلطنت آن خانواده را که تا حدود دو قرن طول کشید عمر طلائی تاریخ هندوستان نامیده‌اند. چندراگپتا و سمدراگپتا هم‌روزگار شاپور دوم بودند؛ و کرماتیه جانشین سمدراگپتا مربی دانشمندانی بزرگ مانند آریا بهت عالم نامدار ستاره‌شناسی و هندسه و کالیداس شاعر معروف جهان بوده‌است.

همانگونه که پادشاهان خانواده موریا در قرن چهارم پیش از میلاد مسیح در شمال هندوستان حکومتی را تأسیس نمودند که از چندین حیث از سلطنت هخامنشیان الهام گرفته بود، پادشاهان خانواده گپتا نیز در کشورداری و از نظر برخی از سنت‌های شاهان ساسانی را سرمشق خویش قرار دادند. به‌طور مثال آن‌ها لقب شاهنشاه را در تقلید از شهریاران ساسانی برای خود اختصاص دادند. مانند ساسانیان که به منظور ایجاد یکپارچگی در ملت خویش در ترویج و سرپرستی یک دین زرتشتی کوشیدند و امر فرمودند اوراق پراکنده اوستا جمع‌آوری و مرتب شود، پادشاهان گپتا نیز از دین هندو (برهمنائی) سرپرستی به عمل آوردند و مقرر داشتند کتاب ودا جمع‌آوری و مرتب و منظم گردد.

گپتائی‌ها از علما و فضلا و ارباب علم و دانش و صاحبان هنر قدردانی کردند و مربی دانشورانی چون کالیداس و آریابهت بودند. در سنگتراشی و نقاشی و هنرهای دیگر هم گپتائی‌ها از هنرمندان سرپرستی نمودند و در نتیجه شاهکارهایی در غارهای اجنتا و الورا در هندوستان مرکزی به وجود آمد. معبد سنگی هندوان در دیوگره (شهرستان جهانسی) و مناره پولادی در دهلی می‌توانند بر اوج صنعت معماری و فلز کاری هند در آن زمان گواه باشند. گپتائی‌ها سعی داشتند عظمت پادشاهی موریائی‌ها را مجدداً زنده سازند و جانشین اشوکا معروفترین پادشاه تاریخ باستانی هندوستان بشوند.

پس از خانواده گپتاها وردهن‌ها در شمال هندوستان بر مسند حکومت نشستند.