گوستاو هرتز
فیزیک‌دان تجربی آلمانی و برنده جایزه نوبل فیزیک
گوستاو لودویگ هرتز (به آلمانی: Gustav Ludwig Hertz) (متولد ۲۲ ژوئیه ۱۸۸۷ در هامبورگ – درگذشته ۳۰ اکتبر ۱۹۷۵ در برلین) یک فیزیک‌دان تجربی آلمانی بود. او و همکارش جیمز فرانک در سال ۱۹۲۵ به خاطر کشف قوانین برخورد الکترونها به اتم مفتخر به دریافت جایزه نوبل فیزیک شدند.
| گوستاو هرتز | |
|---|---|
هرتز در ۱۹۲۵ | |
| زادهٔ | ۲۲ ژوئیهٔ ۱۸۸۷ هامبورگ، امپراتوری آلمان |
| درگذشت | ۳۰ اکتبر ۱۹۷۵ (۸۸ سال) برلین شرقی، آلمان شرقی |
| ملیت | آلمانی |
| محل تحصیل | دانشگاه هومبولت برلین |
| شناخته‌شده برای | آزمایش فرانک–هرتز برای کشف قوانین برخورد الکترونها به اتم |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیک (۱۹۲۵)به همراه همکارش جیمز فرانک مدال ماکس پلانک (۱۹۵۱) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک |
| محل کار | دانشگاه هاله-ویتنبرگ دانشگاه فنی برلین |
| استاد راهنما | هاینریش روبنس ماکس پلانک |
| دانشجویان دکتری | هاینتز پوزه |
| یادداشت‌ها | |
پدر کارل هلموت هرتز، مخترع پژواک‌نگاری قلب پدربزرگ هانس هرتز، مخترع لوله میکرو فوکوس فلزی جت - آند - لوله اشعه ایکس | |
او در دانشگاه‌های مختلفی تحصیل کرد و در دانشگاه‌های هال و برلین هم تدریس کرد. او سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۴ را در روسیه اقامت داشت و سپس دوباره به آلمان برگشت و به در دانشگاه لایپزیگ با سمت ریاست مشغول به کار گردید. او و همکارش فرانک در آنجا آزمایش‌هایی در زمینه برخود الکترونها انجام داد که جایزه نوبل را برایشان به ارمغان آورد.
منابع
- "Gustav Hertz" (به انگلیسی). وبگاه رسمی نوبل.