گئورگ امین
گارلن مُرادیان (به ارمنی: Կարլեն Մուրադյան)، متخلص به گِئورگ اِمین (ارمنی: Գևորգ Էմին زاده ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۹ - درگذشته ۱۱ ژوئن ۱۹۹۸) یک شاعر، مقاله‌نویس و مترجم اهل ارمنستان بود.
گئورگ امین Gevorg Emin | |
|---|---|
مجسمه گئورگ امین در پارک عشاق ایروان | |
| زاده | ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۹ آشتاراک، اولین جمهوری ارمنستان |
| درگذشته | ۱۱ ژوئن ۱۹۹۸ (۷۸ سال) ایروان، ارمنستان |
| پیشه | شاعر، مقاله‌نویس و مترجم |
| ملیت |  ارمنی |
| جوایز مهم |      |
| سبک نوشتاری | واقع‌گرایی سوسیالیستی |
| همسر(ها) | دختر واهان دریان (درگذشت) آرمنوهی هامپاریان |
| فرزند(ان) | سه پسر |
| امضا | |
جوایز | |
زندگی‌نامه
گئورگ امین در ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۹ در شهر آشتاراک در اولین جمهوری ارمنستان زاده شده‌است. در سال ۱۹۴۰ از دانشگاه پلی‌تکنیک ارمنستان فارغ‌التحصیل شده‌است.
هنگام جنگ جهانی دوم در ارتش ارمنستان، علیه آلمان نازی به فعالیت پرداخت. در سال‌های ۵۰–۱۹۴۹ در «انستیتوی ادبیات مسکو» و در سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۶ دوره‌های عالی ادبیات را در کلاس‌های ویژه انجمن نویسندگان مسکو گذراند. از سال ۱۹۵۱م با هفته نامه ادبی معتبر مسکو «لیتراتور نایاگازتا» به همکاری پرداخت. در سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۲م ماهنامه ادبی «لیتراتور نایا ارمنیا» را سردبیری کرد و از سال ۱۹۷۳م به بعد در انستیتوی هنر آکادمی علوم ارمنستان به عنوان کارشناس ارشد به کار پرداخت.
گورگ امین در سال‌های ۱۹۵۱ و ۱۹۷۶ برنده جایزه استالین شد.
شعری از گئورگ امین به نام (متبرک باد قلب تو)
| چشم‌های تو؟ | چشمان من به فریادهای شاد سعادت زِ ژرفناهاشان را دیدند | |
| دست‌های تو؟ | با نوازش‌ها شان دستان من همه گمکرده‌ها را بازجستند و دگر باره آفرینندگی کردند | |
| قلب دیوانه تو؟ | با تپش‌هایش به معجزه‌ای قلب من سترد هر چه سنگدلی بود و پلیدی بود | |
| متبرک باد چشمانت متبرک باد چشمانت | متبرک باد قلب تو! |
شعری از گئورگ امین به نام (جستجو را پایانی نیست)
| دریای دیوانهٔ بی خواب را به من بدهید | ساحل و بندر از آن شما | |
| در زندگانیه کوتاه پُر توفانم | آسایش و بخت به چه کار می‌آید | |
| جستجو را پایانی نیست، نازنینم | آنچه را که می‌طلبی در هیچ ساحلی نخواهی جست | |
| ساحل و بندر از آن شما | دریای آبیه دیوانه زِ آن من |
شعری از گئورگ امین به نام (پروانه‌های عاشق)
| دیری شکنجه دادیم یکدیگر را ما به یک زندگانیه پروانه‌ای | دیوانه وار سوی نور شتابیدیم، اما… | |
| به شیشه برخوردیم، به شیشه برخوردیم، | به شیشه برخوردیم و به نور عشق نرسیدیم هرگز | |
| و غرقه در ظلمت‌ها یکدیگر را گم کردیم… | ... اینک دوباره به هم رسیده‌ایم با اشتیاق رؤیای دیرین | |
| باز آن نور شعله‌ور عشق است | باز آن دلتنگی‌های شکنجه گر | |
| باز آن پروانه‌های دیوانه و سوزان از عشق اسیران همان آتش… | اما، افسوس گرد پرهایمان دیگر ریخته‌است |
کتابشناسی
- استعاره قرمز - ۱۹۴۰
- راه نو - ۱۹۴۹
- جستجو - ۱۹۵۵
- به این روز - ۱۹۵۹
- در این عصر - ۱۹۶۸
- قرن بیستم - ۱۹۷۰
- هفت ترانه برای ارمنستان - ۱۹۷۴
- - عصر. زمین. عشق
- - سرزمین، عشق، قرن
نگارخانه
جستارهای وابسته
منابع
- Գևորգ Էմին at Avproduction.am
- Bardakjian, Kevork B. (2000). A Reference Guide to Modernb Armenian Literature, 1500-1920. Detroit: Wayne State University Press. pp. 342-45.
- Armenian Soviet Encyclopedia. Vol. 4. Yerevan. p. 44-45.
- Hacikyan, A. J.; Basmajian, Gabriel; Franchuk, Edward S.; Ouzounian, Nourhan (2005). The Heritage of Armenian Literature: From the Eighteenth Century to Modern Times. Detroit: Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-3221-4.
- Այվազյան, Հ. Մ. (2005). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. առաջին. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.
- Հայկական համառոտ հանրագիտարան. Vol. 2. Երևան. 1995. p. 220.
- Խաչատրյան, Հայկ (1986). Գրական տեղեկատու: 1934-1986. Երևան: Սովետական գրող. p. 179-183.
- Der Hovanessian, Diana (1978). Marzbad, M. (ed.). Anthology of Armenian Poetry. New York: Columbia University Press. pp. 281-93.