شاه کیخسرو باوندی

پس از مرگ شهریار پنجم در ۱۳۱۰ میلادی، بین برادران او، کیخسرو و شمس‌الملوک محمد اختلاف بر سر جانشینی به وجود آمد. کیخسرو در این میان با حمایت ایلخانان مغول کوتلوشاه رقیب را برانداخت و به اسپهبدی رسید. شمس‌الملوک سعی کرد مجدداً به حکومت دست یابد ولی شاه کیخسرو او را به قتل رساند.

کوتلوشاه پس از آن به شاه کیخسرو حمله کرده و آمل را فتح‌کرد. شاه کیخسرو همراه با اهل بیت خود آمل را ترک کرده و نزد پادوسپانیان، نصیرالدین شهریار، پناهنده شد ولی موفق به بازگشت به مقام خود نگردید. مجدداً در تلاشی به تالش چوبانی، امیر خراسان، در ۱۳۱۷, پناه برد و با کمک او به قدرت رسید. او در سال ۱۳۲۸ درگذشت و شرف‌الملوک باوندی جانشینش‌شد.

• Madelung, W. (1984). "ĀL-E BĀVAND (BAVANDIDS)". Encyclopaedia Iranica, Vol. I, Fasc. 7. London u.a.: Routledge & Kegan Paul. pp. 747–753. ISBN 90-04-08114-3.