کوه‌های تالش

جنگل‌های تالش عمدتاً در کوه‌های تالش و نیز در بخش‌هایی از جلگه لنکران گسترده شده‌است. این جنگل‌ها که تا ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح دریا گسترده شده‌اند حدود ۱۵۰ هزار هکتار مساحت را دربر می‌گیرد. در این گستره، جنگل‌های جنب‌مداری تیپ هیرکان وجود دارد، به استثنای دیابار، در تالش در مساحت ۳۶۹۰۰ هکتاری، ۱۱۶۷ نوع رستنی شمارش شده‌است. از نظر تنوع گونه‌ها، تالش در میان ۱۸ایالت پوشش گیاهی قفقاز، مقام اول را داراست. از ۱۵۰ نوع درختان و بوته‌های جنگلی ۳۶ گونه آن بومی‌اند.

در جنگل‌های هیرکان تالش آکاسیا، گلابی هیرکان و آکاسیای ابریشمی موجود است که نشان دهنده ارتباط ژنتیکی این جنگل‌ها با پوشش گیاهی آسیای شرقی و هیمالیا در گذشته‌های دور بوده‌است. در جنگل‌های تالش، به علت مواجهه با دوره یخچالی شدن، نمونه‌هایی از پوشش گیاهی آن دوره برجای مانده و محافظت شده‌است. این موضوع از نظر بررسی‌های تاریخی جنگلهای جهان از اهمیت بسیار برخوردار است. در جنگلهای تالش پراکندگی انواع درختان ویژه از جمله درخت آهن، بلوط شاه بلوطی برگ، آکاسیای ابریشمی، له‌له خزر، شمشاد هیرکانی، گردو، انجیر هیرکانی، را می‌توان مشاهده کرد. از درختان بوته‌ای می‌توان از آلوچه، ازگیل، زالزالک، ارجنگ، انار، شمشاد کولخیسی، کوله‌خاس، دانایا، نام برد که از نمونه‌های ارزشمند جنگلی بوده و اشکوب پایینی جنگل را پوشانده‌اند.

در گسترش جنگل‌های کوهستانی تالش، ارتفاعات تأثیر داشته‌اند و نوارهایی از مناطق را به وجود آورده‌اند. این نوارها به نواحی دشت، پایین‌کوه، میان‌کوه، بالاکوه، جنگل‌های نیمه‌آلپی و چمنی ـ کوهی تقسیم می‌شوند. هر نوار دارای پوشش گیاهی ویژه خود است. در نواحی دشتی توسکا، یالان‌قوز، بلوط‌های شاه‌بلوطی برگ، درخت آهن در عین حالی که سودبخش است، به این نوع درخت در نوار جنگلی بالاکوهی کمتر برخورد می‌شود. در نوار جنگلی بالاکوهی شاه بلوط شرقی، افرا و ممرز درختان غالب را تشکیل می‌دهند.

• Talish-Mountains:Encyclopaedia Britannica، بازدید: سپتامبر ۲۰۱۱.
• اطلاعات جنگل‌ها برپایه: Azarbaijan Sovet Ensiklopediasi, IX. Baku 1976-88 صص۱۳۵ و ۱۳۶.
• اطلاعات جنگل‌ها برپایه: امیراحمدیان، بهرام، جغرافیای قفقاز، انتشارات بین‌المللی الهدی، تهران ۱۳۷۷.
• امیر احمدیان، بهرام: جغرافیای جمهوری آذربایجان. در: مجله «رشد آموزش جغرافیا». پاییز ۱۳۸۰ - شماره ۵۹. (از صفحه ۳۴ تا ۳۹).