کنجوتسو
کنجوتسو (ژاپنی: 剣術) اصطلاحی گستردهاست که تمام مکاتب شمشیرزنی ژاپنی (کوبودو) را دربرمیگیرد به ویژه آنهایی را که پیش از اصلاحات میجی بودهاند. شکلهای مدرن کندو و اییآیدو که در سده بیستم میلادی تأسیس شدهاند نیز در شیوه آموزشی شیوه مدرن کنجوتسو قرار میگیرند. کنجوتسو که از شیوههای سامورایی در دوره فئودال ژاپن نشأت گرفته، به معنای روش یا تکنیک شمشیر است؛ درست برخلاف کندو که راه و طریقت شمشیر معنی میدهد.
کنجوتسو (剣術) | |
---|---|
تصویر چاپنقش چوبی از شمشیرزنی دو بازیگر در تئاتر ساتومی هاکندن اثر کونیسادا. | |
نام | کنجوتسو (剣術) |
تاکید | جنگافزار |
کشور مبدا | ژاپن |
المپیک | خیر |
فعالیتهای دقیق و قراردادهای تمرینی کنجوتسو، از سبکی به سبک دیگر، متفاوت است. بهخصوص که واژه سبک در اینجا، به تمرین، روشها، اخلاق و متافیزیک یک سنت خاص برمیگردد (مانند یک مکتب). با اینهمه همچنان شامل تمرین برای یادگیری فنون نبرد بدون حریف است. از نظر تاریخی، مبارزهها در مدارس تحت شرایط خاصی انجام میگیرد، از جمله استفاده از شمشیر چوبی و شمشیر بامبو (شینای) و زره (بوگو). در زمانه مدرن، هنرهای رزمی ژاپنی مبارزه با شمشیر را به کمک کندو انجام میدهد که توسط دانشآموزان و نیروی پلیس بهکار گرفته میشود و نهتنها در ژاپن، که در بسیاری از کشورهای دنیا رایج است.