کنفرانس امنیتی مونیخ
کنفرانس امنیتی مونیخ (به آلمانی: Münchner Sicherheitskonferenz؛ به انگلیسی: Munich Security Conference (MSC)) کنفرانسی است در دست بخش خصوصی که در زمینه سیاستهای امنیت جهانی فعالیت میکند. این همایش هرساله در ماه فوریه در هتل بایریشر هوف در مونیخ آلمان برگزار میشود. در کنفرانس مونیخ تصمیمی گرفته نمیشود و صرفاً ویژهٔ اظهار نظر، رایزنی و دیدارهای سیاسی است. در این کنفرانس هر سال بهطور ویژه به یک موضوع مهم امنیت بینالمللی پرداخته میشود. کنفرانس مونیخ به یکی از مجامع بینالمللی مهم در عرصه امنیت جهانی تبدیل شدهاست و به دلیل تشابه کمی و کیفی و بازتابهای آن با مجمع جهانی اقتصاد، به داوس امنیتی نیز شهرت دارد.
در این گردهمایی، سیاستمداران متخصص در امور امنیتی (معمولاً وزیران امور خارجه و دفاع)، نظامیان کارشناس امور بینالمللی و نیز برخی از صاحبان صنایع تسلیحاتی از کشورهای مختلف جهان به بحث و بررسی در خصوص مسائل امنیت جهانی میپردازند. هزینههای این کنفرانس توسط وزارت دفاع آلمان و کمکهای مالی صنایع تسلیحاتی تأمین میشود.
تاریخچه
کنفرانس مونیخ در در سال ۱۹۶۲ توسط ادوارد-هاینریش فن کلایست-اشمنتسین (به آلمانی: Ewald-Heinrich von Kleist-Schmenzin) نظامی سرشناس آلمانی بنیان گذاشته شد و در آغاز «کنفرانس امنیتی بینالمللی» و نیز «کنگرهٔ دفاعشناسی» نام داشت.
کمکهای مالی حمایت کنندگان همایش
بنا بر گزارش روزنامه «زوددویچه تسایتونگ» در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴، دولت آلمان از طریق کانالهای مختلف از جمله وزارت دفاع و بخش مطبوعاتی دفتر صدراعظم، مبلغی بیش از یک میلیون یورو برای این همایشِ تحت پوششِ بخش خصوصی کمک نقدی هزینه میکند. گذشته از این تعدادی سازمان تجاری حامیان مالی این همایش هستند، از جمله چندین شرکت تولیدی صنایع نظامی چون «کراوسمافای»، EADS، لیندِه و غیره. همچنین بزرگترین بانک آلمان «دویچه بانک» و شرکت نفت جمهوری آذربایجان سوکار حامیان مالی این همایش هستند. به گفته روزنامه زوددویچه، قصد این حامیان حضور فعال در برنامهریزیهای دفاعی کشورها است تا بدینوسیله بتوانند گذشته از کار «لابی» و تأثیرگذاری، روشهای بازاریابی و فروش خود را با خواستههای بازار وفق بدهند.
منابع
- زوددویچه تسایتونگ. نسخه چاپی و آنلاین به تاریخ ۳۱ ژانویه ۲۰۱۴
- ↑ «کلیدواژهٔ روز: کنفرانس مونیخ دربارهٔ سیاست امنیتی». دویچهوله. دریافتشده در ۲۳ مهٔ ۲۰۰۹.
- ↑ «ایران در چهل و سومین اجلاس امنیتی در مونیخ». مرکز تحقیقات استراتژیک. بایگانیشده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۳ مهٔ ۲۰۰۹.