کایوت و رودرانر
وایل ای. کایوت و رودرانر (به انگلیسی: Wile E. Coyote and Road Runner) نام دو شخصیت کارتونی است که یکی کایوت و دیگری یک کوکو دونده (به انگلیسی: Greater Roadrunner) است و هر وقت که کایوت در تلاش است که رودرانر را بگیرد ناموفق می‌ماند.
| کایوت و رودرانر | |
|---|---|
| شخصیت لونی تونز | |
The duo as seen in To Beep or Not to Beep | |
| نخستین حضور | Fast and Furry-ous (September 17, 1949) |
| پدیدآور | چاک جونز مایکل مالت |
| صداپیشه | Wile E. Coyote: مل بلانک (1952–1986; only in Wile E. and باگز بانی shorts, Adventures of the Road Runner, and Zoom at the Top) Richard Andrews (Bugs Bunny Exercise and Adventure Album) جو السکی (1990, 1998, 2003) کیت اسکات (بازیگر صوتی) (1991–1992) ست مک‌فارلن (Family Guy and Seth MacFarlane's Cavalcade of Cartoon Comedy) دی بردلی بیکر (2003) موریس لامارچ (2008) جس هارنل (The Drawn Together Movie: The Movie!) جیمز آرنولد تیلور (2014) JP Karliak (2015–present) مارتین استار (Robot Chicken) Eric Bauza (Looney Tunes: World of Mayhem) Road Runner: Paul Julian (1949–1994, 1996–present; Vocal archives only) مل بلانک (1964–1974) Richard Andrews (Bugs Bunny Exercise and Adventure Album) ست گرین (Robot Chicken) Eric Bauza (Looney Tunes: World of Mayhem) |
| اطلاعاتِ درون‌داستانی | |
| گونه | Wile E. Coyote: کایوت Road Runner: Greater roadrunner |
| جنسیت | مذکر (هر دو) |
وایل ای کایوت و رودرانر دو شخصیت کارتونی برگرفته شده از سری کارتون‌های لونی تونز و مری ملودی هستند. شخصیت‌های کایوت و رودرانر در سال ۱۹۴۸ در انیمیشنی به کارگردانی چاک جونز برای کمپانی برادران وارنر ساخته شدند. درحالی که قالب اولیه خلقتشان کار نویسنده‌ای بنام مایکل مالتز بود. در ۱۶ قسمت اولی که مالتز نوشته بود، این دو شخصیت در یک مسافت طولانی نمایشی هنرنمایی می‌کردند که برای پخش در کارتون‌های تلویزیونی ساخته شده بود. در هر قسمت کایوت به جای استفاده از غرایز حیوانی و حیله‌گری از دستگاه‌های مضحک و نقشه‌های پیچیده برای دنبال کردن طعمه‌اش استفاده می‌کند. کایوت هم چنین به صورت جداگانه در ۵ قسمت از کارتون‌های باگز بانی (به انگلیسی: Bugs Bunny) به عنوان دشمن ظاهر شده‌است. در حالی که عموماً کایوت در انیمیشن‌های کوتاه کایوت و رودرانر، ساکت است اما با لهجهٔ خالص در این سفر تک نفره صحبت می‌کند و با صداگذاری مل بلانس خودش را به عنوان وایل ای کایوت نابغه معرفی می‌کند. رودرانر فقط با آوای بیپ، بیپ (در ایران برخی به اشتباه از لفظ میگ میگ استفاده می‌کنند) از خودش صدا درمی‌آورد و گاهی هم سرو صدا می‌کند. آوای بیپ، بیپ را پل جولین صداپیشگی کرده‌است.
منابع
- ↑ Mel Blanc, Who Provided Voices For 3,000 Cartoons, Is Dead at 81 - New York Times
- ↑ The interviews included in the DVD commentary were recorded by animation historian Michael Barrier for his book Hollywood Cartoons: American Animation in Its Golden Age.
پیوند به بیرون
- در imdb بایگانی‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine