کانال ولگا–دن

کانال از مرداب سرپتا ولگا، در جنوب ولگوگراد، جایی که قفل کانال شماره ۱ و طاق دروازه در ۴۸°۳۱′۱۰″ شمالی ۴۴°۳۳′۱۰″ شرقی / ۴۸٫۵۱۹۴۴°شمالی ۴۴٫۵۵۲۷۸°شرقی / 48.51944; 44.55278 (start) قرار دارند شروع می‌شود و به مخزن آب و دریاچه تسیملیانسک بر روی رودخانه دان در شهر کالاچ-نا-دونو ختم می‌شود. بالاترین ارتفاع کانال در مخزنی به نام Varverovskoye (یا بربری) بین قفل‌های ۹ و ۱۰، در ۸۸ متر بالای ولگا و ۴۴ متری بالای رودخانه دن است. برای بالا بردن/پایین آوردن کشتی‌ها کانال از ۹ قفل کانال تک محفظه در شیب ولگا در ارتفاع ۸۸ متری و چهار قفل کانال از همین نوع در شیب رود دن استفاده می‌کند که کشتی‌ها را در فاصله ۴۴ متری از ارتفاع رودخانه بالا و پایین می‌برد. ابعاد کلی قفل‌ها کوچک‌تر از اندازه‌های موجود در رودخانه ولگا است، اما می‌توانند کشتی‌هایی با ظرفیت بار تا ۵۰۰۰ تن را تحمل کنند.

کوچک‌ترین قفل‌ها ۱۴۵ متر طول، ۱۷ متر عرض و ۳٫۶ متر عمق دارند. حداکثر اندازه مجاز کشتی ۱۴۱ متر طول، ۱۶٫۸ متر عرض و ۳٫۶ متر عمق (کلاس Volgo–Don Max) است.

این کانال از آب رودخانه دان پر شده‌است، با سه ایستگاه پمپاژ قدرتمند که سطح آب را حفظ می‌کنند. از آب این کانال برای آبیاری نیز برداشت می‌شود. محموله‌های حمل شده از منطقه دون به ولگا عبارتند از: زغال‌سنگ از دونتسک، اوکراین، مواد معدنی (هر دو جهت)، مصالح ساختمانی و غلات. محموله‌های حمل شده از ولگا به دان شامل الوار، پیریت و فرآورده‌های نفتی (که عمدتاً توسط قایق‌های Volgotanker حمل می‌شود) است. رزمناوهای توریستی در هر دو جهت حرکت می‌کنند.

در دهه ۱۹۸۰ ساخت و ساز در کانال دوم بین رودخانه‌های ولگا و دن آغاز شد. کانال جدید که ولگا–دان ۲ (روسی: Волго-Дон ۲) نامیده می‌شود که از شهرک یرزوکا در مخزن ولگوگراد، در شمال (بالا دست) سد ولگا، برخلاف کانال موجود ولگا-دون که از جنوب (پایین دست) سد شروع می‌شود (موقعیت جغرافیایی محل ۴۸°۵۶′۳۷″ شمالی ۴۴°۳۰′۲۵″ شرقی / ۴۸٫۹۴۳۶۱°شمالی ۴۴٫۵۰۶۹۴°شرقی / 48.94361; 44.50694 (Volgo-Don 2 start)).

این مسیر جدید تعداد قفل‌هایی را که کشتی‌هایی که از مخزن ولگوگراد یا از هر بندر دورتر در شمال می‌آیند و باید عبور کنند کاهش می‌دهد. این پروژه در ۱ اوت ۱۹۹۰ به‌طور ناگهانی لغو شد تا هزینه‌ها کاهش یابد و تا آن زمان بیش از ۴۰ درصد از بودجه آن هزینه شده بود.

از آن زمان تاکنون بیشتر سنگ‌ها و فلزهای استفاده شده در کانال متروکه و قفل‌های آن غارت شده‌است.

از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸، مقامات روسیه در حال بررسی دو گزینه برای افزایش توان آبراه‌های قابل کشتیرانی بین حوضه دریای کاسپین و دریای سیاه هستند. یکی از گزینه‌ها که نام «ولگا–دان ۲» را مجدداً به کار می‌برد، ساخت یک کانال موازی دوم («رشته دوم») از کانال ولگا-دون است که به قفل‌های کانال بزرگ‌تر به طول ۳۰۰ متر (۹۸۰ فوت) مجهز است. این طرح امکان افزایش ظرفیت باربری سالانه کانال را از ۱۶٫۵ میلیون تن به ۳۰ میلیون تن را می‌دهد. گزینه دیگر، که به نظر می‌رسد از حمایت بیشتر قزاقستان برخوردار است، که مشتری اصلی هر دو کانال خواهد بود، ساخت کانال اوراسیا در امتداد مسیر جنوبی تر در رکود کوما-مانیچ است که برخی از آن‌ها مانیچ بسیار کم عمق تر است. کانال کشتی نیاز به حفاری کمتر از گزینه اول و استفاده کمی برای رفت و آمد به ولگا و از آن، ارتباط سریع تری بین خزر و دریای آزوف ایجاد می‌کند. همچنین به قفل‌های کمتری نسبت به ولگا-دان نیاز دارد، زیرا ارتفاعات در فرورفتگی کوما-مانیچ کمتر است.