کاربید

کاربید (انگلیسی: Carbide) به یک ترکیب شیمیایی گفته می‌شود که از کربن و یک عنصر با الکترونگاتیویته کمتر تشکیل شده باشد. کاربیدها بر پایهٔ پیوند شیمیایی به چهار گروه کاربیدهای نمک‌گون، کاربیدهای کووالانسی، کاربیدهای بینابینی و کاربیدهای حدواسط فلزهای واسطه دسته‌بندی می‌شوند. کاربیدهای نمک‌گون یا کاربیدهای نمکی از یک عنصر بسیار الکتروپوزتیو مانند یک فلز قلیایی و کربن تشکیل شده‌اند. کاربید کلسیم مثالی برای این نوع کاربید است. کاربیدهای سیلیسیم و بور به عنوان کاربیدهای کووالانسی شناخته می‌شوند. کاربیدهای بینابینی، کاربیدهای گروه‌های چهارم و پنجم و ششم فلزهای واسطه هستند که هم خاصیت فلزی دارند و هم دیرگداز هستند. کاربید تیتانیوم و کاربید تنگستن نمونه‌های کاربید بینابینی به‌شمار می‌روند. در لفظ عام، گاهی به کاربید تنگستن، کاربید گفته می‌شود. دسته چهارم، کاربیدهای حد واسط فلزهای واسطه هستند که در آنها یون فلزی، کوچکتر از ۱۳۵ پیکومتر است و خواص کاربیدهای بینابینی را هم ندارند. سمنتیت یک نمونه از این کاربیدها است.