کارآفرینی

یوزف شومپیتر فرایند کارآفرینی را «تخریب خلاق» می‌نامد. به عبارت دیگر ویژگی تعیین‌کننده در کارآفرینی همانا انجام کارهای جدید یا ابداع روش‌های نوین در امور جاری است. ژورف شومپیتر که از او به عنوان پدر کارآفرینی یاد می‌کنند، واژه نوآوری را به کارآفرینی پیوند می‌دهد. به عبارت دیگر ویژگی تعیین‌کننده در کارآفرینی انجام کارهای جدید یا ابداع روش‌های نوین در امور جاری می‌داند. از نظر او نوآوری در هر یک از زمینه‌های ذیل کارآفرینی محسوب می‌شود.

1. ارائه کالای جدید
2. ارائه روش جدید در فرایند تولید
3. گشایش بازاری جدید
4. یافتن منابع جدید
5. ایجاد هر گونه تشکیلات جدید در صنعت

چهار نوع اصلی کارآفرینی را می‌توان به دسته‌های کار آفرینی کسب و کارهای کوچک، کارآفرینی استارتاپ‌های مقیاس‌پذیر، کار آفرینی شرکت‌های بزرگ و کار آفرینی اجتماعی اشاره داشت.

کارآفرینی کسب و کارهای کوچک

کار آفرینی کسب و کارهای کوچک، فرآیندی است برای شروع یک کسب و کار با فرض اینکه قصد ندارید در آینده آن را به یک شرکت بزرگ تبدیل کنید. با نگاهی دقیق‌تر به این نوع کارآفرینی، به وضوح مشخص است که کسب و کارهای کوچک به نوعی امتداد زندگی کارآفرینان هستند. رستوران‌دار، فروشنده کتاب، مربی تناسب اندام و …، همه جزو کارآفرینانی محسوب می‌شوند که تصمیم گرفته‌اند، علایق یا مهارت‌هایشان را در مقیاسی کوچک به مشتریان ارائه دهند.

اگرچه ممکن است که صاحبین کسب و کارهای کوچک نیز از وام و کمک‌های مالی استفاده کنند، اما اولویت اول آنها، استفاده از منابع مالی شخصی است. شاید همین استقلال‌طلبی ایت که کارافرینی مشاغل کوچک را از دیگر انواع کارآفرینی متمایز می‌سازد.

کار آفرینی استارتاپ‌های مقیاس‌پذیر

استارتاپ‌های مقیاس پذیر، معمولاً به دنبال نوآوری هستند. این نوع کارآفرینی را می‌توان به عنوان یک مدل کسب و کار تعریف کرد که در آن یک فرد یا گروهی از افراد، توسط یک ایده تجاری منحصر به فرد پیش می‌روند. شرکت‌های بنانهاده در سیلیکون ولی را می‌توان یک نمونه عینی آن در نظر گرفت. استارتاپ‌هایی مثل گوگل نیز زمانی بسیار کوچک بودند و با سرمایه‌ای اندک شروع به کار کردند. با این حال به سرعت گسترش یافته و منجر به کسب سودهای بزرگ شده‌اند.

کارآفرینی شرکت‌های بزرگ

کارآفرینی شرکت‌های بزرگ به شرکت‌هایی اطلاق می‌شود که چرخه عمر محدودی دارند. این نوع شرکت‌ها می‌توانند با تولید محصولات جدید یا ارائه خدمات بیشتر، در اطراف شرکت اصلی رشد می‌کنند. به عنوان مثال، یک تولیدکننده شلوار جین ممکن است تصمیم بگیرد که شروع به فروش کوله پشتی، کلاه یا کفش کند. این نوع کارآفرینی مبتنی بر ایجاد فرصت‌های جدید برای گسترش دامنه فعالیت شرکت و باقی ماندن در رقابت با رقبا است. به عبارت دیگر، این نوع کار آفرینی با سایر مدل‌های نامبرده شده در این لیست تفاوت دارد، زیرا که متکی بر یک سرمایه‌گذاری جدید نیستند. در واقع، انگیزه شرکت‌های بزرگ از کارآفرینی‌های این چنینی، می‌تواند ناشی از فشارهای بیرونی برای تکامل یا پیشرفت‌های تکنولوژی باشد.

کارآفرینی اجتماعی

کار آفرینی اجتماعی بر ایجاد محصولات یا خدماتی متمرکز است که برای جامعه منفعت دارند. این افراد برای بهبود دنیا کار می‌کنند و این مأموریت را سرلوحه تفکرات خود دارند، حتی اگر تجارتشان سود دهی خوبی داشته باشد. اخیراً رسانه‌ها به کارآفرینی اجتماعی، خصوصاً کسب و کارهایی که مبتنی بر حفظ محیط زیست هستند توجه بیشتری دارند. نقل قول معروفی از دیوید بورنشتاین -روزنامه‌نگار- در رابطه با کارآفرینی اجتماعی وجود دارد که بیان می‌کند: «هرچه کارآفرینان تجاری برای بهبود اقتصاد تلاش می‌کنند، کار افرینان اجتماعی به دنبال تغییرات اجتماعی هستند. آنها افراد خلاقی هستند که وضعیت موجود را زیر سؤال برده و از فرصت‌های موجود استفاده می‌کنند. آن‌ها از تسلیم شدن سرباز می‌زنند و جهان را به سمت بهتر شدن حرکت می‌دهند.» فضای کسب و کار در حال تغییر است و مصرف‌کنندگان حالا بیشتر از هر زمان دیگری در جستجوی محصولاتی هستند که استاندارهای اخلاقی و مسئولیت‌های اجتماعی را دنبال می‌کنند.

هرچند جنسیت کارآفرینان در اکثر کشورها را مردان تشکیل می‌دهند لیکن لازم است ذکر شود در کشورهای آلمان، روسیه، مالزی، ونزوئلا تعداد زنان با اختلاف ناچیزی کمتر از مردان می‌باشد. این درحالی است که در کشورهای تونگا، برزیل و گواتمالا تعداد زنان کارآفرین بیشتر از مردان بوده‌است؛ در ایران حدود ۴۰ درصد کارآفرینان زنان بوده‌اند.

• کارآفرین
• کارآفرینی اجتماعی
• خلاقیت و نوآوری
• جاویژه بازار
• اقتصاد دستوری
• ریچارد کانتیلون
• یوزف شومپیتر
• میدون (مسابقه کارآفرینی تلویزیونی)

• دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران بایگانی‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine
• دفتر توسعه کارآفرینی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی