کاج ایتالیایی
کاج ایتالیایی یا کاج بروسیا (Pinus brutia) گونهای از درخت کاج بومی منطقه شرق مدیترانه است.
کاج ایتالیایی | |
---|---|
برگ و مخروط کاج ایتالیایی | |
وضعیت حفاظت | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
دسته: | مخروطیان |
رده: | Pinopsida |
راسته: | کاجسانان |
تیره: | کاجیان |
سرده: | Pinus |
زیرسرده: | Pinus |
گونه: | P. brutia |
نام دوبخشی | |
Pinus brutia Tenore
|
کاج تهران
زیرگونهای از کاج ایتالیایی به نام کاج تهران، کاج ایرانی یا کاج الدار (Pinus eldarica) نامیده میشود. این گونه بومی دشت الدار در گرجستان است و ورود آن به ایران را به ۸۰۰ سال پیش و همچنین به دوره صفوی نسبت میدهند که در آغاز بیشتر در زمینهای پیرامون تهران و قزوین کاشته شدهاست. بیشترین تمرکز کاشت آنها در استان تهران در پارکهای جنگلی مانند چیتگر، قوچک و سرخهحصار است.
کاج تهران به نوسانهای دما سازگار و به کمآبی مقاوم است و در خاکهای ژرف رسی رویش چشمگیری دارد.
سن باردهی آن از ۷–۶ سالگی است و تقریباً همه ساله بذر میدهد. توان رویشی بذر آن ۶۵٪ است و هر کیلوگرم، در حدود ۲۷۰۰۰ – ۱۹۰۰۰ دانه بذر وجود دارد. بهترین موقع جمعآوری بذر در پائیز است به طوریکه مخروط آن را در آفتاب پهن میکنند و سپس آن را تکان میدهند تا بذر خارج شود. قدرت نگهداری توان رویشی آن، دو سال است.
منابع
- دوره آموزشی تخصصی ارزیابی اثرات زیستمحیطی EIA، بازدید: سپتامبر ۲۰۱۱.
- مظفریان، ولیالله، فرهنگ نامهای گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی تهران: فرهنگ معاصر ۱۳۷۵.
- ↑ کیالاشکی، علی، اثرات برخی از عوامل طبیعی بر خصوصیات کمی کاج الدار در جنگلکاری غرب مازندران. بازدید: سپتامبر ۲۰۱۱.