کاج ایتالیایی

زیرگونه‌ای از کاج ایتالیایی به نام کاج تهران، کاج ایرانی یا کاج الدار (Pinus eldarica) نامیده می‌شود. این گونه بومی دشت الدار در گرجستان است و ورود آن به ایران را به ۸۰۰ سال پیش و هم‌چنین به دوره صفوی نسبت می‌دهند که در آغاز بیشتر در زمین‌های پیرامون تهران و قزوین کاشته شده‌است. بیشترین تمرکز کاشت آن‌ها در استان تهران در پارک‌های جنگلی مانند چیتگر، قوچک و سرخه‌حصار است.

کاج تهران به نوسان‌های دما سازگار و به کم‌آبی مقاوم است و در خاک‌های ژرف رسی رویش چشمگیری دارد.

سن باردهی آن از ۷–۶ سالگی است و تقریباً همه ساله بذر می‌دهد. توان رویشی بذر آن ۶۵٪ است و هر کیلوگرم، در حدود ۲۷۰۰۰ – ۱۹۰۰۰ دانه بذر وجود دارد. بهترین موقع جمع‌آوری بذر در پائیز است به طوریکه مخروط آن را در آفتاب پهن می‌کنند و سپس آن را تکان می‌دهند تا بذر خارج شود. قدرت نگهداری توان رویشی آن، دو سال است.

• دوره آموزشی تخصصی ارزیابی اثرات زیست‌محیطی EIA، بازدید: سپتامبر ۲۰۱۱.
• مظفریان، ولی‌الله، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی تهران: فرهنگ معاصر ۱۳۷۵.