ژاک دوکلو

ژاک دوکلو در اوت-پیرنه متولد شد. طی جنگ جهانی اول، ژاک دوکلو در نبرد وردن شرکت کرد و زخمی شد. او در «شومن دو دام» دستگیر شد و تا پایان جنگ در زندان باقی ماند. در سال ۱۹۲۰، او به حزب تازه تأسیس شده کمونیست فرانسه پیوست و در سال ۱۹۲۶ به رده کمیته مرکزی این حزب رسید. وی در انتخابات پارلمانی منطقه ۲۰ از لئون بلوم حمایت کرد و در سال ۱۹۳۶ رئیس بخش پروپاگاندا حزب شد و به عنوان معاون رئیس مجلس ملی فرانسه انتخاب شد.

ژاک دوکلو بعنوان یک کمونیست استالینیست بیش از ۳۵ سال مغز متفکر انتخاب‌های سیاسی موریس تورز و بنوا فراشون بود. او در جنبش بین‌المللی کمونیسم و کمینترن و کمینفرم شرکت داشت. در دهه ۱۹۳۰، مسؤلیت سازماندهی جنبش‌های کمونیستی اسپانیا (۱۹۳۰، ۱۹۳۵) و بلژیک (۱۹۳۵–۱۹۳۴) به او اعطا شد. به دستور ژوزف استالین، او به حزب کمونیست اسپانیا توصیه کرد تا در جریان جنگ داخلی اسپانیا در جبهه مردمی شرکت کند.

وی در ۲۵ آوریل ۱۹۷۵ در مونتروی، سن-سن-دنی درگذشت.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به مصیبت و همدردی اشاره کرد.

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان لنین شده‌است.

• Duclos, Jacques (April 1945). "On the Dissolution of the Communist Party of the United States" (PDF). Cahiers du Communisme. Retrieved 2006-12-23. Reprinted in William Z. Foster et al. Marxism-Leninism vs. Revisionism. New York: New Century Publishers, February 1946, pp. 21–35.