درجزین
دَرجَزین شهری در بخش مرکزی شهرستان مهدیشهر استان سمنان ایران است. این شهر در فاصله ۵ کیلومتری شمال سمنان و ۱۰ کیلومتری جنوب مهدیشهر قرار دارد. درجزین به خاطر عبور آب چشمه گل رودبار از آن و داشتن چند قنات نسبتاً پرآب از آبادانی خوبی برخوردار است و زمینههای توسعه کمی و کیفی را دارا است. محلههای بزرگ در درجزین که از به هم پیوستن آنها درجزین به وجود آمدهاست، شامل دِه مرکزی درجزین، قاضیآباد، اسلامآباد، شاهبند، پشته و چهلتن است. برخی از میوهجات آن مانند زردآلو مشهور است. بیشتر اهالی دارای مذهب شیعه دوازدهامامی هستند.
درجِزین | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | سمنان |
شهرستان | درجزین |
بخش | بخش مرکزی |
مردم | |
جمعیت | ۵٬۹۹۷ نفر(۱۳۹۵) |
رشد جمعیت | ۲۱٪+ (سال ۱۳۹۰تا ۱۳۹۵) |
اطلاعات شهری | |
رهآورد | آلو، انار |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
کد آماری | ۲۰۲۲ |
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۵٬۹۹۷ نفر (۱٬۷۷۷ خانوار) بودهاست.
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۸۵ | ۴٬۳۷۰ | — |
۱۳۹۰ | ۴٬۹۶۴ | ۱۳٫۶٪+ |
۱۳۹۵ | ۵٬۹۹۷ | ۲۰٫۸٪+ |
زبان
لهجه اهالی بومی شهر درجزین زبان سنگسری میباشد.
جاهای دیدنی
یکی از بزرگترین دیدنیهای شهر درجزین کهنسالترین درخت چنار کشور است که با بیش از ۸۰۰ سال قدمت در مرکز شهر قرار گرفتهاست. قبرستان زرتشتیها و امامزاده چهل تن نیز از دیگر آثار دیدنی درجزین است.
ناهمواریها
هرچند کوههای مرتفع و صخرهای، تقریباً از شمال درجزین آغاز میشود ولی خود شهر هم دارای زمینهای گسترده و همواری نیست، بلکه تشکیل شده از تپه ماهورها و کوههای کوچک و تپههای بیشتر خاکی و همچنین درههای کمابیش عریض و کفههای کوچک تقریباً مسطحی میباشد. درجزین در قسمت جنوبی شهرستان و پیش از ارتفاعات آن در یک ناحیه رسوبی قرار دارد. از دید خاکشناسی در محدوده خاکهای لیتوسل آهکی و در ناحیه خاکهای بیابانی و سیرزم قرار دارد. شهر درجزین مشهور به یاقوت سرخ استان سمنان میباشد که از آب و هوای نسبتاً مطلوبتری از شهر سمنان برخوردار است.
منابع
- ↑ طاهری، تقی (۱۳۵۵)، بخش سنگسر، سمنان: دفتر برنامه و بودجهٔ سمنان، ص. ص۲۱۷–۲۱۵
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- ↑ «درجزین در مسیر پیشرفت و آبادانی». مهدیشهر نیوز. ۲۷ مرداد ۱۳۹۰. بایگانیشده از اصلی در ۸ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ طاهری، تقی (۱۳۵۵)، بخش سنگسر، سمنان: دفتر برنامه و بودجهٔ سمنان، ص. ص۱۲۸