پیلهرود
پیلهرود مجموعه از روستاهای ییلاقی است متشکل از ۱۴ دهکده در استان اردبیل بخش مرکزی شهرستان نمین است این روستا در مرز جمهوری آذربایجان قرار گرفتهاست
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | اردبیل |
| شهرستان | نمین |
| بخش | مرکزی |
| دهستان | گرده |
| نام محلی | پیله چای |
| ۳۸°۳۴′۱۶″شمالی ۴۸°۲۲′۳۰″شرقی / ۳۸٫۵۷۱۰°شمالی ۴۸٫۳۷۵۱°شرقی | |
| مردم | |
| جمعیت | 356 |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۸۰۰ متر |
| اطلاعات روستایی | |
| پیششمارهٔ تلفن | 45+ |
جغرافیا
پیلهرود منطقهای کوهستانی بوده و کلیه روستاهای آن در ارتفاع بالای ۱۷۰۰ متر از سطح دریا واقع شدهاند همچنین در این منطقه ویرانههای مربوط به آبادیهای روزگار گذشته نیز مشهود است.
از کوههای پیرامون پیلهرود میتوان به قرخلر(چهل تن)، قلعهزنگی، چهلگز، هفتانی، زهوو، ساقو، لـله، بورانی، گنبد، الگو، کلکلی، تنگ، بیوک، اوچدره، و اسد اشاره کرد.
منطقه پیلهرود در جوار روستاهای عنبران بالا، علیکمر، خواجهبولاغی و دلیکلی داش قرار دارد.
پیلهرود خود شامل ۱۳ محله روستایی به نامهای: ۱ -آقایارلو ۲ - هُشنه ۳ - فتح مقصود ۴ - نظرعلی کندی ۵- خوش آباد ۶-مسجدمحله ۷-پیرزاده ۸- قلعه ۹-قاضیکندی ۱۰-گودلر ۱۱-صالح قشلاقی ۱۲- پیرجوار ۱۳- یوزباشی قلعه سی میباشد. در بین ۱۳روستا، روستای اقایارلو به لحاظ قرار گرفتن در ارتفاع و محصور شدن در بین باغات از زیبایی خاصی برخوردار است.
همچنین روستای ولیآباد به دلیل مهاجرت اهالی مدتهاست که خالی از سکنه بوده و به صورت مخروبهای در آمده است. در روستای هشنه چشمه آب معدنی بسیار غنی و ویژه بنام زرده بره قرار دارد.
مردم
مردم این منطقه مسلمان و شیعه دوازده امامی و از عاشقان سیدالشهدا میباشند و عزاداری های ایشان در ایام محرم و صفر زبان زد عام وخاص می باشد و لازم به ذکر است که مردم دراین منطقه با باغداری وکشاورزی و دامپروری گذران زندگی میکنند. زبان مردم پیلهرود در گذشته زبان آذری بود و هنوز هم افراد پا به سن گذاشته زبان آذری را به یاد دارند و اما در حال حاضر زبانشان ترکی آذربایجانی است همچنین عده ای نیز به زبان تالشی تسلط داشتند که این امر نشان دهنده این بوده که گذشتگان این منطقه مراوداتی با اقوام تالش زبان داشته اند. اهالی این روستاها بستگان بسیاری در جمهوری آذربایجان دارند و قبل از قوت گرفتن حکومت بلشویکی در شوروی سابق ضمن تردد در شهرهای جمهوری آذربایجان نسبت به خرید و فروش و کار اقدام مینمودند.
نام
روستاهای منطقه پیلهرود تقریباً در اطراف رودخانه قرار گرفتهاند و نام منطقه الهام گرفته از نام این است.
برخی پیله را بزرگ معنی میکنند. نام روستاهای دیگری ازجمله پیلهسهران، پیلهدرق و پیلهگلین که هر سه از توابع اردبیلاند نیز با همین واژه ساخته شدهاست. در گیلان نیز روستاهایی واژه پیله را در خود دارند همچون پیلهسرا، پیلهمحله، پیلهداربُن و ...
همچنین علامه دهخدا در لغت نامه دهخدا در خصوص منطقه پیله رود اورده است:
پیله رود. [ ل َ ] (اِخ ) دهی از بخش نمین شهرستان اردبیل واقع در 27 هزارگزی شمال اردبیل و 24 هزارگزی شوسه ٔ خیاو به اردبیل . کوهستانی ، معتدل ، دارای 2447 تن سکنه . آب آنجا از چشمه و پیله رود. محصول آن غلات و حبوبات و میوه جات . شغل اهالی آن زراعت و گله داری ، راه آنجا ماشین رو است و مرزبانی درجه 2 دارد. این آبادی از 13 آبادی کوچک پهلوی هم تشکیل می یابد که اسامی قراء آن بشرح زیر میباشد: فتح مقصود، نظرعلی کندی ، هشند، جوش آباد، سنجد محله ، پیرراه ، آقایارلو، یوز باشی محله ، پیر جوار، قلعه ، قاضی کندی ، کوده لر، صلاح قشلاقی ، ولی آباد. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
منابع
- ↑ "زبان آذری". ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد. 2022-06-14.
- ↑ "Azerbaijani language | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-06-24.
- ↑ آثنولوگ
- ↑ صادقی، علیاشرف: درباره نام امینالدین حاج بُله. در: نامه بهارستان، سال چهارم، شماره اول و دوم، دفتر ۷ و ۸. خرداد ۱۳۸۳. ص۲۷۹ (پانویس).
- ↑ http://guilan.irib.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=19229:%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D9%BE%D9%8A%D9%84%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D9%86&catid=339:nonpeyma