پیسه (روستایی در بستک)

از شمال روستای: انوه، از جنوب جادهٔ ارتباطی شهرستان بستک به لار، از مغرب فاریاب سنگویه، و از سمت مشرق به روستای شیخ حضور محدود می‌گردد.

جمعیت روستای پیسه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۳۰۰ نفر و (۵۸ خانوار) است، که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان فارسی و به گویش محلی تکلم می‌کنند. دارای مسجد، دبستان، آب‌انبار برکه است. حدود ۱۰۰۰ اصله نخل و یک چشمه کوچک دارد. روستای داری زمین‌های حاصلخیز می‌باشد. و آب چاهش نسبتاً شیرین أست.

پیشه مردم روستا دامداری وکشاورزی است و از این راه امرار معاش می‌کنند. در این روستا سدی سنگی-ملاتی وجود دارد که از آب آن برای کشاورزی استفاده می‌شود.

• ویکی‌پدیای عربی
• محمدیان، کوخردی، محمد. «شهرستان بستک و بخش کوخرد» ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
• عباسی، قلی، مصطفی، «بستک وجهانگیریه»، چاپ اول، تهران : ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، سال ۱۳۷۲ خورشیدی.
• سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) ج۲ چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
• بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
• بنی عباسیان، بستکی، محمد اعظم، «تاریخ جهانگیریه» چاپ تهران، سال ۱۳۳۹ خورشیدی.
• الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
• بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
• نگاره‌ها از: محمد محمدیان.
• محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
• محمدیان، کوخری، محمد، “ (به یاد کوخرد) “، ج۱. ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
• اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran)

• صدای بیسه