پیریلامین مالئات

پیریلامین مالئات
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر	N-[2-(dimethylamino)ethyl]-N-[(4-methoxyphenyl)methyl]pyridin-2-amine
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
مدلاین پلاس	a606008
کد ATC	R06AC01 D04AA02 (WHO)‎;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک N-(4-methoxybenzyl)-N',N'-dimethyl-N-pyridin-2-ylethane-1,2-diamine;
شمارهٔ CAS	91-84-9 ; 59-33-6 (maleate);
پاب‌کم CID	4992;
IUPHAR/BPS	1220;
دراگ‌بنک	DB06691;
کم‌اسپایدر	4818;
UNII	HPE317O9TL;
KEGG	D08183;
ChEBI	CHEBI:6762;
ChEMBL	ChEMBL511;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID9023542 ;
ECHA InfoCard	100.001.912
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C17H23N3O
جرم مولی	285.38 g/mol g·mol
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O(c1ccc(cc1)CN(c2ncccc2)CCN(C)C)C;
	InChI InChI=1S/C17H23N3O/c1-19(2)12-13-20(17-6-4-5-11-18-17)14-15-7-9-16(21-3)10-8-15/h4-11H,12-14H2,1-3H3; Key:YECBIJXISLIIDS-UHFFFAOYSA-N;
	(what is this?) (verify)

پیریلامین (به انگلیسی: Pyrilamine Maleate)

رده درمانی: آنتی هیستامین

اشکال دارویی: قرص

مکانیسم اثر

پیریلامین مالئات از اولین نسل از آنتی هیستامین‌ها است. این دارو به سرعت به مغز نفوذ کرده و موجب خواب‌آلودگی می‌شود. همچنین از این دارو به عنوان ماده اصلی کرم‌های آنتیزان (به انگلیسی: Anthisan)، نئوآنترگان (به انگلیسی: Neoantergan) استفاده شده‌است. این کرم‌ها در درمان گزیدگی حشرات و کهیر کاربرد دارند.

موارد مصرف

کاربرد اصلی آن در درمان حساسیت و خارش است. برای درمان رینیت آلرژیک به ویژه تب یونجه و بیماری‌های آلرژیک پوستی از قبیل کهیر و آنژیوادم نیز مصرف می‌شود. امروزه کمتر مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

پیریلامین با مهار گیرنده‌های H۱ (نوع یک گیرنده‌های هیستامین) عمل می‌کند.

عوارض جانبی

شایع‌ترین عوارض آن تضعیف سیستم عصبی مرکزی، خواب آلودگی و عوارض آنتی کولینرژیک مانند خشکی دهان، خواب آلودگی و خستگی است.

جستارهای وابسته

حساسیت

آنتی‌هیستامین

منابع

فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷

http://en.wikipedia.org/wiki/Mepyramine