پنجزاری‌ماهیان

اندازهٔ متوسط این ماهیان حدود ۱۵ سانی‌متر است. طول آن‌ها گاه به ۲۵ سانتی‌متر نیز می‌رسد. بدن دراز آن‌ها بیضی‌شکل بوده و در مقطع فشرده و بدون فلس و با ستیغ‌های استخوانی می‌باشد. فلس‌های این ماهی کوچک و گرد بوده و در ناحیهٔ شکمی وجود ندارد.

بالهٔ پشتی این ماهی‌ها از دو بخش تشکیل شده است که یکی خاردار و دیگری فاقد خار می‌یاشد. بالهٔ مخرجی آن‌ها نیز دارای ۳ شعاع سخت، بالهٔ شکمی ۱ شعاع سخت و بالهٔ دمی نیز که دارای شکافی عمیق است ۵ شعاع نرم است.

چانهٔ آن‌ها فرورفته و دهان آن‌ها نوک مانند بوده و دارای دندان‌های ریز خارمانند است که به صورت گروهی بر روی دو فک دیده می‌شوند. شکاف انتهایی دهان نیز افقی و قابل ارتجاع است.

پنجزاریماهیان در آب‌های شور و کم‌عمق ساحلی زندگی می‌کنند. بعضی از گونه‌های این تیره به طور دسته‌جمعی و در گروه‌های متراکم حرکت می‌کنند.

آن‌ها گوشت‌خوار بوده و از ماهیان کوچک، میگو و سخت‌پوستان تغذیه می‌کنند.

پنجزاری‌ماهیان به وسیلهٔ تورهای کیسه‌ای، ترال کف یا تورگردان‌های ساحلی قابل صید می‌باشند و به صورت تازه، خشک یا نمک‌سود مصرف می‌شوند. همچنین برای تهیهٔ آرد ماهی مورد استفادهٔ کارخانه‌ها قرار می‌گیرند.

• صادقی، سید ناصر؛ ۱۳۸۰، ویژگی‌های زیستی و ریخت‌شناسی ماهیان جنوب ایران (خلیج فارس و دریای عمان)انتشارات نقش مهر.
• اسدی، ه و دهقانی پشترودی؛ ۱۳۷۵؛ اطلس ماهیان خلیج فارس و دریای عمان؛ موسسه تحقیقات و آموزش شیلات ایران.