پل خلیج فارس

در سال ۱۳۶۱ دولت وقت تصمیم گرفت نخستین بندر آزاد تجاری ایران در جزیره قشم ایجاد شود که در اولین گام، تصمیم گرفته شد با ایجاد یک پل سنگی از ناحیه «لافت» که در میانه شمالی جزیره‌است و تا ساحل مقابل ۲ کیلومتر فاصله دارد، ارتباط زمینی بین قشم و سواحل جنوبی ایران برقرار شده و جزیره قشم به یک مرکز توریستی و تجاری بزرگ در دهانهٔ خلیج فارس و تنگه هرمز مبدل شود. در سال ۱۳۶۹ که جنگ به تازگی تمام شده بود، قشم، منطقهٔ آزاد تجاری و صنعتی اعلام شد و آرام آرام رو به توسعه گذاشت و در همان اوائل کار، بار دیگر زمزمه طرح احداث پل مطرح شد اما در حد حرف ماند. طرح ساخت پل خلیج فارس از هنگام دولت هاشمی رفسنجانی مطرح گردید و نهایتاً در سال ۱۳۸۸ طرح‌های مطالعاتی تکمیل و در هیئت دولت مطرح شد اما پیشنهاد احمدی‌نژاد برای احداث تونل طرح را مجدداً به تعویق انداخت.

برخی دلایلی که کارشناسان در مخالفت با احداث تونل به‌جای پل مطرح کرده‌اند چنین است: مشکلات عبور تونل از گسل‌ها و همچنین شکاف بزرگ موجود در بستر گذرگاه به عمق حداکثر ۳۵ متر و سرعت جریان آب در حدود ۳٫۵ متر بر ثانیه و نیاز به تکنولوژی اجرایی بالا، جهت اجرای تونل در عمق حدود ۶۵ متر از سطح دریا.

• در صورت برابری هزینه‌های احداث هر متر پل و تونل، با توجه به افزایش طول، هزینه‌ها در حدود ۹ برابر افزایش خواهد داشت.
• ریسک بالا و در نتیجه، نیاز به نگهداری زیاد در طول بهره‌برداری از تونل.
• امکان استفاده از توان اجرایی داخل کشور و نیاز کمتر به فناوری‌های خاص و تجهیزات ویژه در اجرای پل، در قیاس با تونل.
• قابلیت مدیریت و کنترل خسارت موضعی در حوادث قهری، در گزینه پل.
• امنیت روانی بیشتر در هنگام عبور از پل.
• امکان تخریب و بازسازی مجدد به‌طور سهل در پدافند غیرعامل در گزینه پل به نسبت تونل.
• وجود جاذبه توریستی و گردشگری در گزینه پل.
• محدودیت فضای تونل در عبور تأسیسات و اتصالات مخابراتی و خطوط انتقال آب، برق، فاضلاب، گاز و نفت.

سایت رسمی این پل به آدرس : www.persiangulfbridge.com قابل دسترس می‌باشد.