پلوتونیوم-۲۳۹
پلوتونیوم ۲۳۹ یکی از ایزوتوپهای پلوتونیوم است. پلوتونیوم ۲۳۹، اولین ایزوتوپ شکاف‌پذیر از پلوتونیوم است که در جنگ‌افزارهای هسته‌ای به‌کار برده شد. گرچه از اورانیوم-۲۳۵ (به عنوان دومین ایزوتوپ) هم در ساخت این نوع جنگ‌افزار استفاده شده‌است. پلوتونیوم ۲۳۹ (همراه با اورانیوم-۲۳۵ و اورانیوم-۲۳۳)، یکی از سه سوخت اصلی رآکتورهای هسته‌ای می‌باشد.
A 99.96% pure ring of plutonium | |
| عمومی | |
|---|---|
| نماد | Pu |
| نام‌ها | پلوتونیوم-۲۳۹، Pu-239 |
| پروتون‌ها | ۹۴ |
| نوترون‌ها | ۱۴۵ |
| اطلاعات هسته | |
| نیمه‌عمر | ۲۴۱۱۰ سال |
| ایزوتوپهای والد | Cm (α) Am (EC) Np (β) |
| محصولات واپاشی | U |
| جرم ایزوتوپ | ۲۳۹٫۰۵۲۱۶۳۴ u |
| اسپین | +½ |
| حالت‌های واپاشی | |
| حالت واپاشی | انرژی واپاشی (MeV) |
| واپاشی آلفا | ۵٫۲۴۵ |
| ایزوتوپهای پلوتونیم جدول کامل نوکلیدها | |
نیمه عمر پلوتونیوم ۲۳۹ بین ۲۴ تا ۱۱۰ سال است. خواص هسته‌ای پلوتونیوم ۲۳۹ باعث شده که از آن در جنگ‌افزارهای هسته‌ای و نیروگاه‌های هسته‌ای استفاده شود.
جستارهای وابسته
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Plutonium-۲۳۹». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۰۹.