پفلوکساسین
پفلوکساسین(به انگلیسی: Pefloxacin) یک آنتیبیوتیک کینولونی است که برای درمان عفونتهای باکتریایی استفاده میشود. پفلوکساسین برای استفاده در ایالات متحده تایید نشدهاست.
| دادههای بالینی | |
|---|---|
| کد ATC | |
| دادههای فارماکوکینتیک | |
| زیست فراهمی | ۱۰۰٪ |
| پیوند پروتئینی | ۲۰–۳۰٪ |
| متابولیسم | کبد |
| نیمهعمر حذف | ۸٫۶ ساعت |
| دفع | عمدتاً کلیه، همچنین صفراوی |
| شناسهها | |
| |
| شمارهٔ CAS | |
| پابکم CID | |
| دراگبنک | |
| کماسپایدر | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| ECHA InfoCard | 100.067.807 |
| دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C17H20FN3O3 |
| جرم مولی | 333.358 g/mol g·mol |
| مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
| (verify) | |
تاریخچه
پفلوکساسین در سال ۱۹۷۹ مورد مطالعه و توسعه قرار گرفت و در فرانسه برای مصارف انسانی در سال ۱۹۸۵ تایید شد.
نحوه اثر
پفلوکساسین یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف است که در برابر هر دو گروه باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی فعال است. این ماده با مهار دیانای ژیراز، توپوایزومراز نوع II و توپوایزومراز IV، که یک آنزیم لازم برای جداسازی و تکثیر DNA است، عمل میکند و بدین ترتیب از تقسیم سلولی جلوگیری میکند.