پسر کوچک
بمب هسته ای
پسر کوچک یا پسرک (به انگلیسی: Little Boy) اسم رمز جنگ‌افزار هسته‌ای است که در ۶ اوت ۱۹۴۵ به وسیلهٔ هواپیمای بوئینگ بی-۲۹ با نام انولا گی به خلبانی سرهنگ پل تیبت از اسکادران 339d نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در شهر هیروشیمای ژاپن انداخته شد. این بمب اولین مورد به‌کارگیری از سلاح‌های هسته‌ای در یک جنگ نظامی بود. بمب دوم با نام مرد چاق (به انگلیسی: Fat Man) سه روز بعد بر روی شهر ناگاساکی انداخته شد.
| پسرک (بمب هسته‌ای) | |
|---|---|
| نوع | بمب هسته‌ای |
| خاستگاه | ایالات متحده آمریکا |
| تاریخچه خدمت | |
| استفاده شده توسط | ایالات متحده آمریکا |
| ویژگی‌ها | |
| وزن | ۹٬۷۰۰ پوند (۴۴۰۰ کیلوگرم) |
| طول | ۱۲۰ اینچ (۳٫۰ متر) |
این سلاح در پروژه منهتن در طی جنگ جهانی دوم توسعه یافته و قدرت انفجاری خود را از شکافت هسته‌ای اورانیوم-۲۳۵ به دست آورده بود. میزان اورانیوم استفاده شده در بمب پسر کوچک ۶۴ کیلوگرم بوده است.