پرتره دکتر گاشه

در سال ۱۸۹۰ تئو برادر ون گوگ بدنبال خانه‌ای برای او که از بیمارستان روانی در سنت رمی مرخص شده بود می‌گشت. با توصیه کامی پیسارو – بیمار سابق دکتر گاشه که به تئو دربارهٔ علاقه گاشه برای کار با هنرمند گفته بود-تئو برادرش را به دومین خانه دکتر در اواز فرستاد. اولین برداشت ون گوگ از گاشه خوب نبود. در نامه‌ای به برادرش خاطر نشان کرد: فکر می‌کنم ابداً نباید روی دکتر گاشه حساب کنیم. فکر می‌کنم او از من بیمارتر است، زمانی که مرد نابینایی، نابینای دیگری را هدایت کند، هر دوی آن‌ها در گودال نخواهند افتاد؟ اگر چه در نامه‌ای که تاریخ دو روز بعد را دارد به خواهرش ویلهلمینا، اطمینان داد: «دکتر گاشه یک دوست واقعی است، آنقدر از نظر بدنی و فکری به هم شبیه هستیم که او را مثل برادرم می‌دانم.»

در بیمارستان روانی ون گوگ بارها به نقاشی اوژن دولاکروا از تورکواتو تاسو فکر کرد. بعد از ملاقات با پل گوگن در مون‌پلیه با دیدن مجموعه آثار آلفرد برویاس در موزه فابر، ون گوگ نامه‌ای به برادرش تئو نوشت و تقاضا کرد نسخه‌ای از لیتوگراف بعد از چاپ را برایش پیدا کند. سه ماه ونیم قبل، در مورد نقاشی به عنوان نمونه‌ای از پرتره‌هایی که قصد کشیدنش را داشت اندیشیده بود.

• ونسان ون گوگ

• Musée d'Orsay: Vincent van Gogh Dr Paul Gachet بایگانی‌شده در ۱۶ مارس ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine
• Van Gogh, paintings and drawings: a special loan exhibition, a fully digitized exhibition catalog from The Metropolitan Museum of Art Libraries, which contains material on this painting (see index)