پایگاه فضایی بایکونور
پایگاه فضایی بایکونور (به روسی: Космодром Байконур) قدیمی‌ترین و یکی از بزرگ‌ترین تشکیلات پرتاب فضایی فعال در جهان است. این پایگاه رکورددار تعداد پرتاب‌های فضایی در جهان است. نخستین فضانورد جهان، از این پایگاه به فضا پرتاب شد.
پایگاه فضایی بایکونور روسی: Космодром Байконур Kosmodrom Baykonur | |
|---|---|
| خلاصه | |
| نوع فرودگاه | پایگاه فضایی |
| مالک-گرداننده |  سازمان فضایی فدرال روسیه نیروی هوافضای روسیه |
| مکان |  قزاقستان |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۰۶:۰۰+ (یوتی‌سی ۰۶:۰۰+) |
| فرازا از سطح دریا | ۹۰ متر / ۳۰۰ فوت |
| مختصات | ۴۵°۵۷′۵۳″شمالی ۶۳°۱۸′۱۸″شرقی / ۴۵٫۹۶۴۸°شمالی ۶۳٫۳۰۵۱°شرقی |
| وبگاه | |
| نقشه | |
این پایگاه فضایی در منطقه ای بیابانی در نزدیکی شهر بایکونور و در ۲۰۰ کیلومتری شرق دریاچه آرال و شمال رود سیردریا و در جنوب کشور قزاقستان واقع شده‌است. ارتفاع این پایگاه از سطح دریا نود متر و طول و عرض محدودهٔ پایگاه به ترتیب ۹۰ و ۸۵ کیلومتر است.
پایگاه فضایی بایکونور در دههٔ ۱۹۵۰ برای اجرای بخشی از برنامه‌های فضایی اتحاد شوروی ساخته شد. یکی از پرتابگاه‌های آن به نام «پرتابگاه گاگارین» محل پرتاب یوری گاگارین نخستین فضانورد جهان با فضاپیمای وستوک-۱ است.
تاریخچه
مرکز فضایی بایکونور در دوم ژوئن ۱۹۵۵ میلادی تأسیس گردید. شوروی در ابتدا از این مرکز برای پرتاب موشک‌های قاره‌پیمای آر-۷ استفاده می‌کرد و در ۵ می ۱۹۵۷ میلادی اولین موشک آر-۷ آماده پرتاب بود. پس از موفقیت در ساخت این مرکز روسها به فکر گسترش این پایگاه به عنوان یک پروژه عظیم ملی افتادند و این پایگاه را به پایگاهی برای فتح فضا تبدیل کردند. این مرکز پس از فروپاشی شوروی سابق توسط روسیه تا سال ۲۰۵۰ میلادی با مبلغ سالیانه ۱۱۵ میلیون دلار اجاره شده‌است و مدیریت آن را آژانس فضایی روسیه بر عهده دارد.
منابع
- ↑ «پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان تحت تأثیر تحریم‌های ضدروسیه قرار نگرفته‌است». ایرنا. ۱۲ خرداد ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۰۹.
- ↑ «بایکونور؛ نقطه آغازین عصر فضا». ایمنا. ۱۲ خرداد ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۰۹.
- ↑ «Origin of the Tyuratam test site». www.russianspaceweb.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۰۹.
- ↑ Wilson A. , "Space Directory", Jane's Information Group, 1990