تبلیغات بالاپر
تبلیغات بالاپر یا واشو یا پاپآپ (به انگلیسی: Pop-up ad یا Pop-ups) گونهای از آگهیهای اینترنتی هستند که به منظور بالا بردن بازدید از وبگاهها یا به دست آوردن نشانی پست الکترونیکی دیگران درست شدهاند اما گاهی میتواند با داشتن یک فایل ضمیمه مثل فایل فلش یا اسکریپت خطرناک، موجب آسیبپذیری و ایجاد حفرههای امنیتی در مرورگر شود و در مواقعی بسیار خطرناک است. آگهیهای بالاپر معمولاً هنگامی که مرورگر، صفحهٔ جدیدی را باز میکند به همراه آن صفحه بالا پریده و پنجرهای را که تبلیغات در آن قرار دارد نشان میدهند. اینگونه آگهیها معمولاً توسط جاوااسکریپت نوشته میشوند ولی راههای دیگری هم برای ایجاد آنها هست. این نوع تبلیغات کمتر از سایر تبلیغات محبوب است و عموماً به عنوان هرزنامه در نظر گرفته میشوند، تا جایی که مرورگرهای مختلف بازشدن بالاپرها را منوط به اجازه و تأیید مجدد میکنند. همچنین نرمافزارهای مختلفی برای جلوگیری از این بالاپرها طراحی شده و در اختیار کاربران قرار گرفته تا بالاپرهای مزاحم را حذف کنند.
تاریخچه
برای اولین بار در اواخر سال ۱۹۹۰، در سایت Tripod.com توسط اتان زوکرمن برای راهاندازی تبلیغات در پنجرههای جداگانه مورد استفاده قرار گرفت. البته او بعدها بابت مزاحمتهای ایجاد شده عذرخواهی کرد.
کاربردها
امروزه پاپ آپها بیشتر به عنوان نوعی تبلیغات مورد استفاده قراره میگیرند. بیشتر وبسایتها و وبلاگها یک کد جاوا اسکریپ پاپ آپ در سایت خود قرار میدهند و تبلیغات آنها برای کاربران بهطور ناخواسته باز میشود. به دلیل نوع کاربری پاپ آپ که کنترل آن دست کاربر نیست، زیاد برای کاربران خوشایند نیست اما از طرفی چون کاربران کنترلی روی بازشدن آن ندارند و در اکثر مواقع زیر صفحه اصلی باز میشود، مورد توجه تبلیغکنندگان قرار گرفته. اما گاهی از پاپ آپ برای نشان دادن اطلاعاتی استفاده میشود که نشان دادن آن در صفحه اصلی باعت برهم خوردن فرم صفحه میشود یا انواع برنامههای تحت وب از پاپ آپها به عنوان ابزار استفاده میکنند.
پانویس
- ↑ فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، ج. ۲
- ↑ استفاده شده در نسخه فارسی مرورگر فایرفاکس
- ↑ کاربرد تبلیغات بالاپر یا واشو یا پاپآپ. «تبلیغات پاپ آپ اینستاگرام». تک. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۴.
منابع
- ویکیپدیای انگلیسی
- فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان (دفتر دوم)، تدوین، ویرایش و حروفنگاریشده توسط گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، چاپ دوم، آذر ۱۳۸۴.