پادشاهی علوه
پادشاهی عَلْوه (انگلیسی: Alodia) یکی از سه مملکت مسیحی در سرزمین نوبیه در شمال شرق آفریقا بود که در سده هفتم میلادی بنیاد شد و در ۱۵۰۴ میلادی فروپاشید. دو مملکت دیگر مُقُره و نوباتیا نام داشتند.
علوه | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| سده هفتم–۱۵۰۴ | |||||||||
گستره علوه در سده دهم میلادی | |||||||||
| پایتخت | سوبا | ||||||||
| زبان(های) رایج | نوبی قدیم | ||||||||
| دین(ها) | مسیحیت از نوع تک‌سرشت‌پندار | ||||||||
| حکومت | پادشاهی | ||||||||
| دوره تاریخی | سده‌های میانه | ||||||||
• بنیان‌گذاری | سده هفتم | ||||||||
• فروپاشی | ۱۵۰۴ | ||||||||
| |||||||||
با این‌که پادشاهی علوه هزار سال دوام آورد و از وسعت و قدرت زیادی برخوردار بود به‌خاطر کاوش‌های کم باستان‌شناسی که انجام شده اطلاعات کمی از آن در دست است.
پایتخت پادشاهی علوه شهر سوبا در کنار رود نیل آبی بود. زبان رایج این مملکت زبان نوبی قدیم و مذهب رسمی آن مسیحیت بود.
منابع
- Mohi El-Din Abdalla Zarroug The Kingdom of Alwa University of Calgary Press, 1991. pg. 7