ویلیام هووارد تفت
ویلیام هاوارد تفت (به انگلیسی: William Howard Taft) (زاده ۱۵ سپتامبر ۱۸۵۷ – درگذشته ۸ مارس ۱۹۳۰)، بیست و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۹۱۳–۱۹۰۹) از حزب جمهوریخواه و دهمین قاضی ارشد ایالات متحده (۱۹۳۰–۱۹۲۱) و تنها کسی است که هر دو این مناصب را بر عهده داشته‌است.
ویلیام هاوارد تفت | |
|---|---|
رئیس جمهور تافت مارس ۱۹۰۹ | |
| بیست‌وهفتمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۹۰۹ – ۴ مارس ۱۹۱۳ | |
| معاون رئیس‌جمهور | جیمز شرمن (۱۹۰۹–۱۹۱۲) نداشت (۱۹۱۲–۱۹۱۳) |
| پس از | تئودور روزولت |
| پیش از | وودرو ویلسون |
| ۱۰مین قاضی ارشد ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۱۱ ژوئیه ۱۹۲۱ – فوریه ۳ ۱۹۳۰ | |
| نامزد کننده | وارن جی. هاردینگ |
| پس از | ادوارد دی. وایت |
| پیش از | چارلز ایوانز هیوز |
| فرماندار موقت کوبا | |
| دوره مسئولیت ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۶ – ۱۳ اکتبر ۱۹۰۶ | |
| گمارنده | تئودور روزولت |
| پس از | توماس استرادا پالما(رئیس جمهور) |
| پیش از | چارلز ماگون |
| ۴۲ مین وزیر جنگ ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۱ فوریه ۱۹۰۴ – ۳۰ ژوئن ۱۹۰۸ | |
| رئیس‌جمهور | تئودور روزولت |
| پس از | الیو روت |
| پیش از | لوک رایت |
| فرماندار کل فیلیپین | |
| دوره مسئولیت ۴ ژوئیه ۱۹۰۱ – ۲۳ دسامبر ۱۹۰۳ | |
| گمارنده | ویلیام مک‌کینلی |
| پس از | آرتور مک آرتور |
| پیش از | لوک رایت |
| قاضی دادگاه استیناف حوزه ششم ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۱۷ مارس ۱۸۹۲ – ۱۵ مارس ۱۹۰۰ | |
| نامزد کننده | بنجامین هریسون |
| پس از | سمت ایجاد شد |
| پیش از | هنری سورنز |
| پنجمین دادستان کل ایالات متحده | |
| دوره مسئولیت فوریه ۱۸۹۰ – مارس ۱۸۹۲ | |
| رئیس‌جمهور | بنجامین هریسون |
| پس از | اورلو چپمن |
| پیش از | چارلز آلدریچ |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۵ سپتامبر ۱۸۵۷ سینسیناتی، اوهایو |
| درگذشته | ۸ مارس ۱۹۳۰ (۷۲ سال) واشنتگتن دی.سی. |
| آرامگاه | آرامستان ملی آرلینگتون شهرستان آرلینگتون، ویرجینیا |
| حزب سیاسی | جمهوریخواه |
| همسر(ان) | هلن هرون تفت (۱۸۸۶–۱۹۳۰; مرگش) |
| فرزندان | رابرت هلن چارلز فلپس |
| محل تحصیل | دانشگاه ییل(بی‌ای) دانشگاه سینسیناتی(لیسانس حقوق) |
| تخصص | وکیل حقوقدان |
| دین | یونیتارین |
| امضا | |
ویلیام مک‌کینلی ریاست کمیسیون فیلیپین را پس از استیلای آمریکا بر این کشور به تفت سپرد. تفت در آرام کردن مردم این کشور مهارت خاصی داشت. وی توانست اوضاع اقتصادی این کشور را سامان دهد و مشکل زمین‌های متعلق به کلیسا را حل و فصل کند. وی که دست پرورده روزولت بود، توانست در انتخابات ۱۹۰۸ رقیب دموکرات خود که سه دور شکست در برابر جمهوریخواهان را تجربه کرده بود، مغلوب کند.
با وجود پایبندی تفت به سیاست‌های روزولت، وی از حمایت جناح ترقی خواهان در حزب متبوعش محروم شد. این وضعیت زمینه تردیدهای وی را در تصمیم‌گیری‌هایش فراهم آورد و موجب شکست وی در رقابت‌های انتخاباتی سال ۱۹۱۲ گردید.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Finkelman, Paul (2006). Encyclopedia of American civil liberties. CRC Press. p. 1601. ISBN 978-0-415-94342-0. Retrieved July 11 2011.