امپراتور وو هان

فرمانروا وو (چینی سنتی: 漢武帝، چینی ساده‌شده: 汉武帝، پین‌یین: Hànwǔdì، وید جایلز: Han Wu Ti) (زادهٔ ۱۵۶ پیش از میلاد – درگذشتهٔ ۲۹ مارس ۸۷ پیش از میلاد) هفتمین فرمانروا از دودمان هان بود. او در ۱۴۱ پیش از میلاد به فرمانروایی رسید.

فرمانروا وو قلمرو چین را گسترش داد و دولتی همگرا بر پایهٔ کنفوسیانیسم پایه ریخت. وی را بزرگترین فرمانروایان دودمان هان و سرتاسر تاریخ چین می‌شمرند. در پی اقدامات او چین در زمان اقتدار دودمان هان به یکی از نیرومندترین ملت‌های آن زمان تاریخ بدل‌گشت. مرزهای چین در زمان او از غرب به قرقیزستان کنونی، از شمال شرقی به کره، و از جنوب به بخش شمالی ویتنام کشیده می‌شد. او توانست شیونگنوهای تازنده به مرزهای شمالی چین را بپراکند. همچنین برای برقراری اتحاد با یوئه‌چی‌ها سفیری را به نام چانگ چیان را در ۱۳۹ پیش از میلاد به غرب کشور فرستاد و او تا ازبکستان کنونی به دنبال آنان پیش رفت. این سفر سرآغازی تازه در کشورگشایی‌های چین در آسیای میانه گشود.