باشگاه فوتبال والنسیا
باشگاه فوتبال والنسیا (به اسپانیایی: Valencia Club de Fútbol) یک باشگاه فوتبال اسپانیایی است که در شهر والنسیا قرار دارد. والنسیا از باشگاه‌های مطرح اسپانیا و اروپا است و توانسته ۶ بار قهرمان لا لیگا، ۸ بار کوپا دل ری، ۲ بار سوپر جام اروپا و یک بار جام یوفا و ۲ بار نایب قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود. والنسیا یکی از اعضای گروه ۱۴ بود که بعد از انحلال آن و تشکیل اتحادیه باشگاه‌های فوتبال اروپا، یکی از اعضای آن بوده است.
| نام کامل | باشگاه فوتبال والنسیا، اس.ای.دی | |||
|---|---|---|---|---|
| لقب(ها) | خفاشهاچه | |||
| نام غیررسمی | وال | |||
| تاریخ بنیان‌گذاری | ۱۸ مارس ۱۹۱۹ با عنوان باشگاه فوتبال والنسیا | |||
| زمینِ بازی | مستایا | |||
| گنجایش | ۵۵٬۰۰۰ | |||
| مالک | پیتر لیم | |||
| مدیرعامل | آنیل مورتی | |||
| سرمربی | جنارو گتوزو | |||
| لیگ | لا لیگا | |||
| ۲۱–۲۰۲۰ | ۱۳ از ۲۰ | |||
| وبگاه | ||||
|
| ||||
تاریخچه
تأسیس و سالهای ابتدایی (۱۹۳۰–۱۹۱۹)
این باشگاه در تاریخ ۵ مارس ۱۹۱۹ تأسیس شد و در ۱۸ مارس ۱۹۱۹ به‌طور رسمی به عنوان یک باشگاه به ثبت رسید و اُکتاویو آگوستو میلگو دیاس اولین رئیس باشگاه والنسیا بود. از قضا ریاست باشگاه با پرتاب سکه تعیین شد. این باشگاه اولین بازی رسمی خود را خارج از خانه و به تاریخ ۲۱ مه ۱۹۱۹ در برابر والنسیا خیمناستیکو انجام داد و نتیجه را با یک گل واگذار کرد.
در سال ۱۹۲۳، والنسیا به ورزشگاه مستایا نقل مکان کرد. تا پیش از این و از ۷ دسامبر ۱۹۱۹، باشگاه بازی‌های خانگی‌اش را در زمین الگیروس انجام می‌داد. در اولین بازی در مستایا، والنسیا میزبان کاستیون کاستالیا بود که با تساوی بدون گل به پایان رسید. روز بعد و در یک بازی دیگر برابر همان حریف، والنسیا با یک گل پیروز شد. والنسیا در سال ۱۹۲۳ قهرمان منطقه شد و برای اولین بار در تاریخ خود واجد شرایط رقابت در مسابقات جام حذفی کوپا دل ری شد.
غول اسپانیایی (۱۹۶۰–۱۹۳۱)
جنگ داخلی اسپانیا، والنسیا را وارد دوره‌ای سکون کرد تا آنکه در فینال سال ۱۹۴۱ از کوپا دل ری با غلبه بر اسپانیول، اولین قهرمانی بزرگ باشگاه ثبت شد. در فصل ۴۲–۱۹۴۱، اولین عنوان قهرمانی لالیگا را به دست آوردند، اگرچه در آن زمان، قهرمانی در کوپا دل ری نسبت به لیگ معتبرتر بود. باشگاه ثبات خود را حفظ کرد و در فصل ۴۴–۱۹۴۳ و همچنین فصل ۴۷–۱۹۴۶، قهرمان لیگ شد.
در دهه ۱۹۵۰، والنسیا نتوانست موفقیت‌های دهه ۱۹۴۰ را تکرار کند، با این وجود به عنوان یک باشگاه رشد کرد. تغییر ساختار مستایا منجر به افزایش ظرفیت تماشاگران به ۴۵۰۰۰ نفر شد. در این زمان، باشگاه تعدادی ستاره اسپانیایی و خارجی در ترکیب داشت. ملی‌پوش اسپانیا، آنتونیو پوچادس و فاس ویلکس، مهاجم هلندی، زینت‌بخش زمین مستایا بودند. فصل ۵۳–۱۹۵۲، با نایب قهرمانی در لالیگا به پایان رسید و فصل بعد با قهرمانی در کوپا دل ری که در آن زمان با عنوان کوپا دل ژنرالیسیمو شناخته می‌شد.
موفقیت‌های اروپایی (۱۹۸۱–۱۹۶۰)
در حالی که در اوایل دهه ۱۹۶۰، واانسیا عملکرد متوسطی در لیگ داشت، اولین موفقیت اروپایی باشگاه در قالب رقابت‌های اینتر سیتیز فیرز کاپ (پیشرو جام یوفا) به دست آمد. در فصل ۶۲–۱۹۶۱ از این رقابت‌ها، والنسیا در فینال بارسلونا را شکست داد و اولین جام اروپایی در تالار افتخاراتشان ثبت شد. فصل بعد، بار دیگر به فینال رسیدند و با غلبه بر دینامو زاگرب از کرواسی دومین جام اروپایی را بالای سر بردند. در فصل ۶۴–۱۹۶۳، والنسیا برای سومین سال پیاپی، یک پای فینال بود، اما نتیجه را ۲–۱ به رئال ساراگوسای اسپانیا واگذار کرد.
آلفردو دی استفانو که دو بار برنده جایزه بهترین فوتبالیست اروپا شده بود در سال ۱۹۷۰ به عنوان سرمربی استخدام شد و بلافاصله باشگاه جدیدش را به چهارمین قهرمانی‌اش در لالیگا رساند. این قهرمانی، اولین بار از سال ۱۹۴۷ بود و دروازه ورود والنسیا به جام باشگاه‌های اروپا در فصل ۷۲–۱۹۷۱ شد. والنسیا به دور سوم از این رقابت‌ها رسید، اما هر دو بازی رفت و برگشت را به قهرمان مجارستان، اویپشت دوژا واگذار کرد. در سال ۱۹۷۲، باشگاه در لا لیگا و جام حذفی، به ترتیب پشت سر رئال مادرید و اتلتیکو مادرید قرار گرفت و نایب‌قهرمان شد. از برجسته‌ترین بازیکنان دهه ۱۹۷۰ می‌توان به کورت یارا هافبک اتریشی، جانی رپ مهاجم هلندی و مهاجم آرژانتینی ماریو کمپس اشاره کرد که برای دو فصل متوالی در سالهای ۷۷–۱۹۷۶ و ۷۸–۱۹۷۷ بهترین گلزن لالیگا شد. در فصل ۷۹–۱۹۷۸، والنسیا قهرمان کوپا دل ری شد و همچنین در فصل بعد جام برندگان جام اروپا را پس از شکست دادن آرسنال در فینال بالای سر برد. کمپس پیشتاز موفقیت والنسیا در اروپا بود.
رکود (۱۹۹۸–۱۹۸۲)
در سال ۱۹۸۲، هدایت باشگاه به دستان میلیان میلیانیچ سپرده شد. پس از یک فصل ناامیدکننده، والنسیا در رده هفدهم قرار گرفت و هفت بازی مانده به پایان فصل، تا سقوط فاصله‌ای نداشت. کولدو آگیئره جایگزین میلیانیچ شد و والنسیا در آن سال به سختی از سقوط اجتناب کرد و نتایج سایر تیم‌ها نیز ضامن بقایشان در لیگ شد. در فصل‌های ۸۴–۱۹۸۳ و ۸۵–۱۹۸۴، باشگاه تحت ریاست ویسنته تورمو بدهی‌های بسیاری داشت. مشکلات داخلی چون عدم پرداخت دستمزد بازیکنان و کارکنان و همچنین تضعیف روحیه در باشگاه، سرآخر منجر شد تا والنسیا در پایان فصل ۸۶–۱۹۸۵، پس از ۵۵ سال حضور در برترین سطح از فوتبال اسپانیا، برای اولین بار سقوط کند.
ورزشگاه
ورزشگاه مستایا ورزشگاه رسمی و میزبان بازی‌های خانگی والنسیا است. مستایا در گذشته میزبان بخشی از بازی‌های جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ و المپیک تابستانی ۱۹۹۲ بود. مستایا ۵۰ هزار نفر گنجایش دارد.
پرورش بازیکن
والنسیا از دیرباز مهد بازیکن‌سازی بوده و سیاست این باشگاه معرفی چهره‌های جوان به دنیای فوتبال بوده چهره‌ای اسطوره‌ای به نام ماریو کمپس پرورش یافتهٔ این تیم است و در سالهای اخیر نیز همین سیاست ادامه یافته که در این میان می‌توان به سانتیاگو کانیایزارس، روبرتو آیالا، پابلو آیمار، آندرس پالوپ، داوید آلبلدا، دیوید ویا، دیوید سیلوا، خوان ماتا، یوردی آلبا، روبرتو سولدادو، خوآن برنات، ایسکو، پاکو الکاسر،فران تورس و خوزه لوییس گایا اشاره نمود.
سهام باشگاه
سهام باشگاه طی فرایندی عظیم در حال انتقال بود و تمامی متقاضیان پیشنهادی بالای ۱۵۰ میلیون یورو برای خرید این باشگاه ۹۵ ساله ارائه داده بودند پتر لیم و پادشاه عربستان از متقاضیان خرید این تیم قهرمان سال ۲۰۰۳–۲۰۰۴ لالیگا بودند؛ که در نهایت امیررضا جواهریان از تجار و بازاریان ایران موفق به خرید این باشگاه شد. تمامی متقاضیان سهام در اقدامی قاطع قهرمانی فصل ۲۰۱۴–۲۰۱۵ را هدف اصلی نامیده بودند.
عملکرد فصل به فصل
جدول زیر، عملکرد فصل‌های اخیر والنسیا را نمایش می‌دهد.
| نتایج داخلی و بینالمللی والنسیا | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| فصل | لیگ | جام | اروپایی | سایر رقابت‌ها | گلزن برتر | |||||||||||
| دسته | رتبه | بازی | پ. | ت. | ش. | گ.ز. | گ.خ. | امتیاز | بازیکن | گل(ها) | ||||||
| ۱۱–۲۰۱۰ | لا لیگا | سوم | ۳۸ | ۲۱ | ۸ | ۹ | ۶۴ | ۴۴ | ۷۱ | ۱/۸ ن. | لیگ قهرمانان | ۱/۸ ن. | روبرتو سولدادو | ۲۵ | ||
| ۱۲–۲۰۱۱ | سوم | ۳۸ | ۱۷ | ۱۰ | ۱۱ | ۵۹ | ۴۴ | ۶۱ | ن. ن. | لیگ قهرمانان لیگ اروپا | م. گ. ن. ن. | ۲۷ | ||||
| ۱۳–۲۰۱۲ | ۵ام | ۳۸ | ۱۹ | ۸ | ۱۱ | ۶۷ | ۵۴ | ۶۵ | ۱/۴ ن. | لیگ قهرمانان | ۱/۸ ن. | ۳۰ | ||||
| ۱۴–۲۰۱۳ | ۸ام | ۳۸ | ۱۳ | ۱۰ | ۱۵ | ۵۱ | ۵۳ | ۴۹ | ۱/۸ ن. | لیگ اروپا | ن. ن. | پاکو الکاسر | ۱۴ | |||
| ۱۵–۲۰۱۴ | ۴ام | ۳۸ | ۲۲ | ۱۱ | ۵ | ۷۰ | ۳۲ | ۷۷ | ۱/۸ ن. | ۱۴ | ||||||
| ۱۶–۲۰۱۵ | ۱۲ام | ۳۸ | ۱۱ | ۱۱ | ۱۶ | ۴۶ | ۴۸ | ۴۴ | ن. ن. | لیگ قهرمانان لیگ اروپا | م. گ. ۱/۸ ن. | ۱۵ | ||||
| ۱۷–۲۰۱۶ | ۱۲ام | ۳۸ | ۱۳ | ۷ | ۱۸ | ۵۶ | ۶۵ | ۴۶ | ۱/۸ ن. | مونیر رودریگو | ۷ | |||||
| ۱۸–۲۰۱۷ | ۴ام | ۳۸ | ۲۲ | ۷ | ۹ | ۶۵ | ۳۸ | ۷۳ | ن. ن. | رودریگو | ۱۹ | |||||
| ۱۹–۲۰۱۸ | ۴ام | ۳۸ | ۱۵ | ۱۶ | ۷ | ۵۱ | ۳۵ | ۶۱ | ق. | لیگ قهرمانان لیگ اروپا | م. گ. ن. ن. | ۱۵ | ||||
| ۲۰–۲۰۱۹ | ۹ام | ۳۸ | ۱۴ | ۱۱ | ۱۳ | ۴۶ | ۵۳ | ۵۳ | ۱/۴ ن. | لیگ قهرمانان | ۱/۸ ن. | سوپرجام | ن. ن. | ماکسی گومث | ۱۱ | |
| ۲۱–۲۰۲۰ | ۱۳ام | ۳۸ | ۱۰ | ۱۳ | ۱۵ | ۵۰ | ۵۳ | ۴۳ | ۱/۸ ن. | کارلوس سولر | ۱۲ | |||||
تعداد حضور
- لا لیگا: (۸۵) فصل
- سگوندا دیویسیون: (۴) فصل
افتخارات
| افتخارات | ||
|---|---|---|
| رقابت | قهرمانی | نائب‌قهرمانی |
| رقابت‌های کشوری | ||
| لا لیگا | (۶): ۴۲–۱۹۴۱، ۴۴–۱۹۴۳، ۴۷–۱۹۴۶، ۷۱–۱۹۷۰، ۰۲–۲۰۰۱، ۰۴–۲۰۰۳ | (۶): ۴۸–۱۹۴۷، ۴۹–۱۹۴۸، ۵۳–۱۹۵۲، ۷۲–۱۹۷۱، ۹۰–۱۹۸۹، ۹۶–۱۹۹۵ |
| سگوندا | (۲): ۳۱–۱۹۳۰، ۸۷–۱۹۸۶ | --- |
| کوپا دل ری | (۸): ۱۹۴۱، ۴۹–۱۹۴۸، ۱۹۵۴، ۶۷–۱۹۶۶، ۷۹–۱۹۷۸، ۹۹–۱۹۹۸، ۰۸–۲۰۰۷، ۱۹–۲۰۱۸ | (۹): ۱۹۳۴، ۱۹۴۴، ۴۵–۱۹۴۴، ۱۹۴۶، ۱۹۵۲، ۷۰–۱۹۶۹، ۷۱–۱۹۷۰، ۷۲–۱۹۷۱، ۹۵–۱۹۹۴ |
| سوپرجام اسپانیا | (۱): ۱۹۹۹ | (۳): ۲۰۰۲، ۲۰۰۴، ۲۰۰۸ |
| کوپا اوا دیورته (سوپر جام سابق) | (۱): ۱۹۴۹ | (۱): ۱۹۴۷ |
| کوپا پرزیدنته (سوپر جام سابق) | --- | (۱): ۱۹۴۷ |
| رقابت‌های اروپایی و بینالمللی | ||
| لیگ قهرمانان اروپا | --- | (۲): ۲۰۰۰–۱۹۹۹، ۰۱–۲۰۰۰ |
| جام در جام | (۱): ۸۰–۱۹۷۹ | --- |
| جام یوفا | (۱): ۰۴–۲۰۰۳ | --- |
| اینتر-سیتیز فیرز کاپ | (۲): ۶۲–۱۹۶۱، ۶۳–۱۹۶۲ | (۱): ۶۴–۱۹۶۳ |
| سوپرجام اروپا/یوفا | (۲): ۱۹۸۰، ۲۰۰۴ | --- |
| جام اینترتوتو | (۱): ۱۹۹۸ | (۱): ۲۰۰۵ |
ترکیب اصلی
|
|
بازیکنان قرضی
|
کادر فنی
| کادر فنی | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| موقعیت | اعضاء | ||||||||||||||||
| سرمربی | مارسلینو | ||||||||||||||||
| کمک مربی | وورو | ||||||||||||||||
| کمک مربی | روبن اوریا کورال | ||||||||||||||||
| کمک مربی | خوزه ماریا سانز سانچز | ||||||||||||||||
| مربی دروازه‌بان | خوزه مانوئل اوچوتورنا | ||||||||||||||||
| مربی بدنساز | اسماعیل فرناندز رودریگز | ||||||||||||||||
| مربی بدنساز | سرجیو گارسیا گارسیا | ||||||||||||||||
| رئیس خدمات پزشکی | لوئیس گونزالس لاگو | ||||||||||||||||
Source: Valencia CF official website
یادداشت
- ↑ (به اسپانیایی: Los Che)؛ «che» یک روش محاوره‌ای رایج برای گفتن سلام در والنسیا است. (مانند hey در انگلیسی) و از آنجا که نسبت به سایر مناطق اسپانیا، کاربرد بسیار بیشتری در میان مردم این منطقه دارد، به عنوان عبارتی والنسیایی شناخته می‌شود. با گذشت زمان، بازیکنان و هواداران والنسیا معروف شدند به «che».
- ↑ تمامی گل‌ها در لا لیگا، سگوندا دیویسیون، کوپا دل ری، کوپا دی لالیگا، سوپرجام اسپانیا و رقابت‌های یوفا محاسبه شده‌اند.
واژه‌نامه
منابع
- ↑ "Why are the Valencia players called 'Ches'?". La Liga. Retrieved 2022-01-21.
- ↑ "Valencia's Mestalla. Capacity of 48,600". Marca. 29 March 2020.
- ↑ Goal.com (17 May 2014). "Peter Lim new owner of Valencia".
- ↑ "Singapore businessman Peter Lim buys Valencia". Today (Singapore newspaper). 17 May 2014. Archived from the original on 30 June 2017. Retrieved 18 May 2014.
- ↑ «History of Valencia C.F.». The Football Curve (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۱.
- ↑ «Valencia FC's 100 Year International History». Valencia International (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۶-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۱.
- ↑ «Valencia Club de Fútbol». www.valenciacf.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۱.
- ↑ «32 Facts About Valencia CF». FactSnippet (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۲-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۱.
- ↑ Spanish Cup Winners
پیوند به بیرون
- وبگاه رسمی (به اسپانیایی، انگلیسی، فرانسوی، و ژاپنی)
- باشگاه فوتبال والنسیا در لا لیگا (به انگلیسی و اسپانیایی)
- باشگاه فوتبال والنسیا در یوفا (به انگلیسی و اسپانیایی)