هیوندای گرانجور

در نسل اول هیوندای گرانجور یک ریزپردازنده میتسوبیشی دبونیر ساخته شده بود برای هیوندای آزرا. در ابتدا با موتور میتسوبیشی 2.0L SOHC MPI که در نسل اول استفاده شده بود، در سال ۱۹۸۷ موتور ۲٫۴ لیتر SOHC MPI اضافه شد. در سال ۱۹۹۱ مدل V6 3.0 L برای رقابت بهتر با امپراتوری دوو ساخته شده بود.

زمینه

قبل از بازی‌های المپیک سئول در سال ۱۹۸۸، بخش عمده ای از بازار خودرو لوکس کره جنوبی توسط دوو موتورز و سری رویال آن برگزار می‌شد. از اکتبر ۱۹۷۸، هیوندای ماشین لوکس خود را ساخت و فورد گرانادا مارک دوم را هم در کره ساخته شد، اما به نظر می‌رسید که رقابت با دوو رویال شروع شده‌است و اینکه آن را به پایان رساند. همان‌طور که هیوندای دنبال راهی می‌گشت تا به بازار خودرو لوکس دست یابد، سعی کرد اتومبیل لوکس خود را بسازد. در این حال رقابت شدید از نام تجاری بسیار قدرتمند دوو موتور، هیوندای تلاش خود را برای طراحی لوکس خودرو خود را رها کرد و به جای آن پلتفرم، تکنولوژی و پیکربندی داخلی میتسوبیشی موتورز را برای ایجاد اولین هیوندای آزرا (هیوندای گرانجور) تسخیر کرد.

در اوایل دههٔ هفتاد میلادی، میتسوبیشی موتورز خواستار تجدید مدل دبونیر شد و دبونیر ماشینی بود که از زمان عرضهٔ خود در بازار سال ۱۹۶۴ به‌طور قابل ملاحظه ای به روز نشده بود. با توجه به رابطهٔ موجود بین فناوری‌ها و نوآوری‌ها، میتسوبیشی درخواست هیوندای را برای به اشتراک گذاشتن یک پلت فرم، پیکربندی داخلی، و مهمتر از همه، یک موتور شد. همان‌طور که هیوندای یکی از حامیان رسمی المپیک سئول سال ۱۹۸۸ بود، از این فرصت استفاده کرد تا همه مدیران و افراد مهم در مورد طرح ماشین جدید خود، یعنی هیوندای آزرا را مطلع ساخت. با توجه به مبنای میتسوبیشی و کیفیت خوب، در کره بسیار محبوب شد.

همچنین به نام «Gak (زاویه) -گرانجور»، فورد گرانادا نسل دوم را موفق کرد. پیش از المپیک تابستانی ۱۹۸۸، حامی مالی رسمی هیوندای موتور آن را با میتسوبیشی موتورز ژاپن توسعه داد و آن را در ژوئیه سال ۱۹۸۶ راه اندازی کرد. این طراحی توسط هیوندای موتورز انجام شد، اما پیکربندی داخلی توسط میتسوبیشی انجام شد. این مدل طرح دوم FF در کره پس از هیوندای اکسل بود. در اصل، تنها یک موتور ۲۰۰۰ سیلندر با چهار سیلندر و انتقال دستی ارائه شد، اما بعداً موتور ۲۴۰۰ سی سی، یک موتور V6 ۳۰۰۰ کرون و مجهز به سیستم انتقال اتوماتیک بود. هیوندای گرانجور به عنوان یکی از بزرگترین ماشین‌های کره ای توسط یک حاشیه قابل توجه بود. همچنین در ژاپن به عنوان میتسوبیشی دبونیر فروخته شد، اما کلاس درخواست شده توسط Mazda Luce, Gloria,/Nissan Cedric, Toyota Crown, Honda legend جذب شد ولی دبونیر رقابتی نبود. طراحی Taillight در سال ۱۹۸۹ تغییر یافت و اولین سیستم ABS در سال ۱۹۹۱ در دسترس قرار گرفت. این سیستم دارای گیربکس اتوماتیک ۴ سرعته یا انتقال دستی ۵ سرعته بود. این خودرو در سپتامبر ۱۹۸۹، پس از رسیدن به عدد ۱۲۲۰۷۴ ساخته شد و ساخت آن متوقف شد.

نسل دوم گرانجور و نسل جدید میتسوبیشی دبونیر محصولی از توسعه مشترک هیوندای و میتسوبیشی موتورز بود. میتسوبیشی مسئول ساخت انتقال نیرو و هیوندای مسئول ساخت بدنه و ترمز بود. تولید گرانجور نسل دوم در سپتامبر ۱۹۹۲ آغاز شد و در سال ۱۹۹۸ تولیدش به پایان رسید.

نسل دوم گرانجور در سطوح مختلف ترمز خوب عمل می‌کرد و فقط ترکیب موتور ۶ سیلندر وجود دارد و (۲ لیتر، ۲٫۵ لیتر، ۳ لیتر و ۳٫۵ لیتر) به صورت معمولی وجود دارد. گرانجور نسل دوم، خودرو جدید کره ای بود. نسل دوم گرانجور جایگزین نسل اول گرانجور شد. با این وجود، پذیرش همان مدل که توسط میتسوبیشی در ژاپن به فروش رسیده بود و در نهایت منجر به شکست میتسوبیشی شد و تا قبل از آن تولید متوقف شد. موتورهای ۳ لیتری و ۳٫۵ لیتری که توسط میتسوبیشی ساخته شده بودند، بقایای اساسی Hyundai بود که در آن زمان توانایی تولید موتورهای آن اندازه را نداشت. پس از متوقف شدن تولید دبونیر در ژاپن، هیوندای-میتسوبیشی به تولید هیوندای ایکوئس و Mitsubishi Dignity premium sedans و کمیاب Hyundai Dynasty و Mitsubishi Proudia روی آورد. از زمان تولید هیوندای ایکوئس، هیوندای تمام موتورهای خود را در خط تولید خود توسعه می‌دهد، از جمله موتور Tau که ۴٫۶ لیتر است و موتور برجسته ای در هیوندای جنسیس است.

گرچه گرانجور نسل دوم به خارج از بازار داخلی صادر نمی‌شد، ولی نسل دوم گرانجور در بازار داخلی کره به عنوان سدان گل سرسبد هیوندای موفقیت‌آمیز بود. این مدل نماد وضعیت در کره بود که بسیاری از سیاستمداران و مدیران کسب و کار ثروتمند از آن استفاده می‌کرده‌اند.

گرانجور ایکس‌جی یک خودروی گران‌قیمت با سازی متوسط بود که در بازارهای آمریکای شمالی و ژاپن با نام هیوندای ایکس‌جی نامیده می‌شد. اولین و دومین ویژگی‌های این خودرو مشابه میتسوبیشی دبون‌ایر‌ها است. به همراه سه ویژگی که درون هیوندای توسعه داده شده و آزمایشهایی تکنیکی که از اولین و دومین ویژگی‌ها برگرفته شده‌است. پلتفرم و موتور این خودرو با کیا اوپیروس (آمانتی در آمریکای شمالی) یکسان است. پس از موفقیت‌های گرانجور هیوندای تصمیم گرفت که نسل‌های بعدی گرانجور را در سرزمین خود با تکنولوژی‌های اضافه شده به نسل قبل توسعه بدهد. هیوندای این اجازه را دریافت کرد که بدون هیچ مخالفتی این خودرو را به خارج از کره جنوبی صادر کند.

ایکس‌جی ۲۵۰

The XG250 was debuted in 1999 with a 2.5 L Delta V6. It was also called the XG25 in some markets. It was produced until 2005. There was also a two-liter model called the XG20 for some markets, including the domestic South Korean one.

• مشخصات فنی
  • شتاب: ۰ تا ١٠٠ کیلومتر در ساعت در ۱۰٫۶ ثانیه
  • سرعت نهایی: ۲۰۴ کیلومتر بر ساعت (۱۲۷ مایل بر ساعت)
  • قدرت: ۱۶۵ اسب بخار (۱۲۳ کیلووات)

ایکس‌جی ۳۰۰

مشخصات فنی

• شتاب ۰ تا ۶۰ در ۹٫۸ ثانیه
• سرعت نهایی: ۲۱۴ کیلومتر بر ساعت (۱۳۳ مایل بر ساعت)
• قدرت: ۱۸۱ اسب بخار ترمز (۱۳۵ کیلووات)