هوش محدوده‌ای
در رایانش، هوش محدوده‌ای (به انگلیسی: Ambient intelligence) به محیطهای الکترونیکی اطلاق می‌شود که نسبت به حضور مردم حساس و پاسخگو هستند. هوش محدوده‌ای چشم‌اندازی است در مورد آینده لوازم الکترونیک مصرفی، مخابرات و رایانش که ابتدا در اواخر دهه ۱۹۹۰ برای بازه زمانی ۲۰۱۰–۲۰۲۰ توسعه یافت. در دنیایی که هوش محدوده‌ای محقق شده باشد ابزارها در هماهنگی با یکدیگر به صورتی کار می‌کنند که به افراد در انجام فعالیت‌ها، وظایف و مناسبات روزمره‌شان کمک می‌کنند. این هماهنگی با کمک اطلاعات و هوشمندی ای که در شبکه‌ای که این ابزارها را به هم متصل می‌کند نهفته‌است (به اینترنت اشیاء مراجعه کنید). هرچه این ابزارها کوچکتر و متصل تر شده و بیشتر با محیط پیرامون ما یکپارچه بشوند فناوری از محیط پیرامونی ناپدید می‌شود تا جایی که تنها واسط کاربری توسط کاربران قابل درک می‌ماند.