هواگرد سبک
هواگرد سبک گونه‌ای هواگرد است که بیشینه وزن برخاست آن ۷۶۷۰ کیلوگرم (۱۲۵۰۰ پوند) یا کمتر است.
هدف استفاده از بسیاری از هواگردهای سبک، جابجایی تجاری مسافران، محموله، بازرسی، عکس‌برداری هوایی، استفاده شخصی و دیگر فعالیت‌های مشابه است.
نمونه هواپیمای سبک
- تمام هواپیماهای شرک سسنا از سسنا ۱۴۰ تا سسنا ۲۰۸ کاروان
- تمام هواپیماهای شرکت هواپیماسازی پایپر
- هواپیماهای بیچ‌کرفت بونانزا و بیچ‌کرفت بارون ساخت شرکت بیچ‌کرفت که بدون پیشرانه جت هستند.
- دیگر هواپیماها مانند اس‌آر۲۰ و اس‌آر۲۲ ساخت شرکت سیروس دیزاین، ژیپس آئرو جی‌ای ۸ اویران، اویات هاسکی، رابین دی‌آر۴۰۰ و گرومن
از نمونه هواگردهایی سبکی که دارای بالاترین مقدار بیشینه وزن برخاست هستند می‌توان به د هویلند کانادا دی‌اچ‌سی-۶ تویین اتر و بیچ‌کرافت بی۲۰۰ سوپر کینگ ایر اشاره کرد.
استفاده
بیشترین استفاده از هواگردهای سبک در نظارت هوایی مانند بررسی هوایی لوله‌ها است. از آنها برای جابجایی محموله‌های سبک، سرویس دهی به شرکت‌های هوایپمایی منطقه‌ای، تبلیغ هوایی و جابجایی محدود مسافر نیز استفاده می‌شود. دستور العمل پروازهای شخصی برای هواپیماهای سبک نیز لازم‌الاجرا است؛ زیرا بسیاری از پروازهای شخصی توسط هواپیماهای سبک انجام می‌شوند. پر استفاده‌ترین و پر تولیدترین هواپیمای سبک سسنا ۱۷۲ است. از هواپیماهای سبک بزرگتر مانند توربوپراپ دوقلو و جت‌های بسیار سبک برای اهداف تجاری استفاده می‌شود.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ Crane, Dale: Dictionary of Aeronautical Terms, third edition, page 308. Aviation Supplies & Academics, 1997. ISBN 1-56027-287-2
- ↑ Viking Air. "Twin Otter Series 400". Retrieved 20 December 2016.
- ↑ Jackson, Paul; Munson, Kenneth; Peacock, Lindsay. Jane's All the World's Aircraft. Jane's Information Group. ISBN 0-7106-2684-3.
- ↑ Collins, Mike (August 6, 2009). "Piper project honors pipeline patrols". aopa.org. Aircraft Owners and Pilots Association. Retrieved 20 December 2016.
- ↑ "Mountain Air Cargo". Archived from the original on 17 July 2012. Retrieved December 30, 2012.