همزیستی مسالمت‌آمیز
همزیستی مسالمت‌آمیز، نظریه‌ای بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی در مقاطع گوناگون در طول جنگ سرد تحت عنوان سیاست خارجی مارکسیستی-لنینیستی‌اش توسعه یافت و به‌کارگرفته شد و توسط دولت‌های کمونیستی تحت نفوذ شوروی اتخاذ شد؛ که آن‌ها می‌توانند با بلوک «سرمایه‌داری» (دولت‌های غیرکمونیست) به صورت مسالمت‌آمیز همزیستی کنند. این دیدگاه در تقابل با اصل تضاد آنتاگونیستی بود که کمونیسم و کاپیتالیسم هرگز نمی‌توانند در مسالمت همزیستی داشته باشند. شوروی آن را برای ارتباط بین جهان غرب و به طور خاص ایالات متحدهٔ آمریکا و کشورهای عضو ناتو، و کشورهای پیمان ورشو به کار گرفت.