هشنیز

از شمال کوه، از جنوب کوه مقام، از مغرب روستای چهواز، و از سمت مشرق به روستای بوچیر محدود می‌گردد.

دارای ۲۰۵ خانوار و ۷۴۵ نفر جمعیت می‌باشد. ساکنان این روستا از اهل سنت و از پیروان مذهب شافعی هستند و به زبان فارسی تکلم می‌کنند.

در روستا چند خانه قدیمی وجود دارد که از سنگ وکاه وگل ساخته شده‌است، داری یک قلعه یک آسیاب آبی مربوط قبل از اسلام و ساخته شده توسط زرتشتیان است.

مردم این روستا به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند، تعدادی از آنان فرهنگی و تعدادی از آنان در پالایشگاه نفت مشغول هستند بیشتر زنان روستا خانه‌دار اما گروهی از آنان معلم و تعداد کمی در مراکز درمانی و بهداشتی مشعغول کار هستند.

تعداد ۲۰۰ اصله نخل دیم در روستا وجود دارد.

• الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
• الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران) چاپ سوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۷ مبلادی به (عربی).
• العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
• حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
• کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).