هدایت الله شهاب فردوسی
هدایت الله شهاب فردوسی (۱۲۷۷-۱۳۴۷) ادیب و قرآن پژوه معاصر بود. مقالاتی از وی عمدتا با مضامین دینی و اخلاقی فراهم آمده که از آن جمله است: 'دین اسلام عقلی است'، 'آسودگی واقعی'، 'اندیشهٔ انسان، مادی نیست'، 'آفت تقلیدهای نا به جا!'، میزان عدل' و 'تاریخچهٔ مختصر شیخیه و بابیه و بهائیه'.
او در سال ۱۲۷۷ خورشیدی در شهر تون و در خانواده‌ای مذهبی و روحانی دیده به جهان گشود.
کتاب حالات و مقالات شهاب فردوس که در اصل برگرفته از سلسله مقالات او می‌باشد، در قسمت شیخیه٬ بابیگری و بهائیت که از صفحه ۴۱۰ آغاز می‌گردد همان‌طور که در زیرنویس صفحه ۴۱۰ هم ذکر شده بر اساس دوره نهم سال ۱۳۳۴ - دوره ۱۸ تا ۵۰ مجله آشفته که عماد عصار سردبیر آن بود تهیه شده است. این قسمت به نقد این مکاتب پرداخته و در زمان خود موجب بحث‌های زیادی از جانب مذهبیون افراطی و بهایی‌ها گردید و آن مباحثه‌ها نیز در این مقالات درج شده است. هنوز هم این مقالات و این کتب در مناظره‌ها و مباحثه‌های موجود مورد بهره برداری قرار می‌گیرد و هدایت الله شهاب فردوسی با دادن اطلاعات و مقایسه کتب مورد قبول طرفین بحث را پیش برده است.
در تدوین لغت نامه دهخدا، علاوه بر علی‌اکبر دهخدا و همکاران اولیه او، گروهی از پژوهندگان زبان و ادب فارسی در طی بیش از شصت سال در هیئت مؤلفان لغت‌نامه دهخدا عضویت داشته‌اند و به تهیه مواد و تنظیم آن‌ها و نیز تدوین و تألیف مواد گرد آمده برای لغت‌نامه مشغول بودند. هدایت‌الله شهاب فردوسی یکی از این همکاران بوده که در تهیه بخش اول از حرف «غ» با دهخدا همکاری نموده است.
کتاب حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی دربارهٔ نسب، تحصیلات، کاوش‌های اعتقادی و برخی خاطرات هدایت الله شهاب فردوسی است. محمد ترابیان فردوسی در مقدمه این کتاب می‌نویسد: «چون آن ادیب توانا، از قلم شیوا و رسایی برخوردار بود، صلاح برآن دیده شد که در شرح حالش از قلم زیبای خود ایشان (با کمی تصرف و تخلیص) استفاده شود.» مقالات این کتاب قبلاً در مجله آشفته به چاپ رسیده و به واسطه قسمت شیخیه، بابیگری و بهائیت موجب مباحثات متعدد در زمان خود گردید. این قسمت (از صفحه ۴۱۰ تا۴۷۳) حاوی بررسی و نقد بهائیت با استفاده از کتب بهایی می‌باشد.
محمد ترابیان فردوسی در مقدمه کتاب حالات و مقالات شهاب فردوسی در معرفی وی می‌نویسد: «پدر بزرگش (آیت الله حاج میرزا محمود مجتهد قدسی) سال‌ها حاکم شرع منطقه و عمویش (آیت الله حاج سید عبدالحسین نجفی) مدت‌ها بزرگ عالم و امام جمعهٔ شهر بود پدرش (سید عبدالکریم موحد موسوی) عالمی با تقوا بود»*
پانویس
- ↑ ترابیان فردوسی، محمد (۱۳۸۳). حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی (به پارسی). ایران: صحیفه خرد. ص. ۷. شابک ۵-۵-۹۵۴۱۴-۹۴۶.
- ↑ مقدمه لوح فشرده لغت‌نامه دهخدا
- ↑ ترابیان فردوسی، محمد (۱۳۸۳). حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی (به پارسی). ایران: صحیفه خرد. ص. ۴. شابک ۵-۵-۹۵۴۱۴-۹۴۶.
- ↑ http://bayanic.com/showPict.php?id=shahab&ref=0&err=0&curr=0
- ↑ ترابیان فردوسی، محمد (۱۳۸۳). حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی (به پارسی). ایران: صحیفه خرد. ص. ۳. شابک ۵-۵-۹۵۴۱۴-۹۴۶.