هانس آلوین
هانس اولوف یوستا آلوین (سوئدی: Hannes Olof Gösta Alfvén؛ سوئدی: [alˈve:n]؛ زادهٔ ۳۰ مه ۱۹۰۸ – درگذشته ۲ آوریل ۱۹۹۵) مهندس برق و فیزیک‌دان سوئدی بود که در سال ۱۹۷۰ برای تحقیقاتش در مورد مگنتوهیدرودینامیک، و استفاده آن در فیزیک پلاسما موفق به دریافت جایزه نوبل در فیزیک شد.
| هانس اولوف یوستا آلوین | |
|---|---|
| زادهٔ | ۳۰ مه ۱۹۰۸ نورشوپینگ، سوئد |
| درگذشت | ۲ آوریل ۱۹۹۵ (۸۶ سال) یوشهولم، سوئد |
| ملیت |  سوئدی |
| محل تحصیل | دانشگاه اوپسالا |
| شناخته‌شده برای | تحقیقاتش در مورد مگنتوهیدرودینامیک و استفاده آن در کیهان‌شناسی پلاسماموج آلفون |
| فرزندان | اینیـِر آلوین |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۰) نشان زرین لومونسف (۱۹۷۱)مدال دیراک (۱۹۷۹)همکار انجمن سلطنتی (۱۹۸۰)مدال فرانکلین (۱۹۷۱) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | مهندسی برقپلاسما |
| محل کار | دانشگاه اوپسالا دانشگاه صنعتی کی تی اچ دانشگاه کالیفرنیا، سن دییگو دانشگاه مریلند در کالج پارک دانشگاه کالیفرنیای جنوبی |
| استاد راهنما | کارل مان گیورگ سیگبنکارل ویلهلم اسن |
او تحصیلات خود را در رشته مهندسی برق به پایان رسانده بود و پس از آن به تحقیق و تدریس در زمینه فیزیک پلاسما و مهندسی برق مشغول شد و برای مگنتوهیدرودینامیک و موج آلوین شناخته شده‌است.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hannes Alfvén». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۱.