آنری مواسان

تحصیلاتش را در پاریس انجام داد و در همان‌جا استاد زهرشناسی و شیمی معدنی شد. او آزمایش‌هایش را با تجزیهٔ عنصر فلوئور در ۱۸۸۴ آغاز کرد و دو سال بعد به موفقیت دست یافت. مواسان از طریق بلور کرین گرفته شده از آهن گداختهٔ تحت فشار، برای ساختن الماس تلاش کرد و کوره‌ای برقی ساخت که دمایی تا ۳۵۰۰ درجه سانتیگراد داشت و به همین دلیل، زمینه‌ای تازه برای شیمی گشود. کارباید سیلیکون را کشف کرد، و ساختن مواد استیلینی را از لحاظ تجارتی مقرون به صرفه ساخت. بسیاری از فلزهایی را که تا آن زمان شناخته نشده بودند او کشف کرد مثل Mb, Ta, Nb, V، W، و U.

• همایون‌پور، هرمز (۱۳۷۸). برندگان جایزهٔ نوبل از آغاز تاکنون ۱۹۰۱–۱۹۹۹. تهران: آثار مرجع فرزان. ص. ۱۰۸–۱۰۷.