نومنور
نومهنور (به انگلیسی: Númenor) یک جزیره تخیّلی در داستانهای تالکین است. این جزیره از قلمروهای انسانها در دوران دوم بود. نومهنور هدیهای از طرف والار به اداین (کسانی که در کنار الفها ضدّ مورگوت جنگیدند) بود. نومهنور دارای تمدّن بزرگی بود اما با گذشت زمان، طمع نومهنوریان به نامیرا شدن شروع شد. به اصرار سائورون، آر-فارازون سعی کرد که سرزمینهای نامیرا را تسخیر کند اما نومهنور نابود شد و زیر دریا فرورفت. در این بین یاورانالف (مؤمنان به والار و ایلوواتار) زنده ماندند و با رهبری الندیل به سرزمین میانه رفتند و قلمروهای گاندور و آرنور را پایهگذاری کردند.
مکانی در رشتهافسانههای جی.آر.آر. تالکین | |
نامهای دیگر | آتلانته |
---|---|
شرح | جزیره/قاره |
مکان | دریای برزگ، غرب سرزمین میانه |
زمان | جزیره در اوایل دوران دوم سر از آب درآورد؛ بنیانگذاری قلمروی نومهنور در سال ۳۲ د. د؛ نابودی ۳۳۱۹ د. د |
بنیانگذار | الروس |
ارباب | پادشاهان و ملکههای نومهنور |
کتاب(ها) | داستانهای ناتمام, سیلماریلیون |
آندونیه
بندرگاهی در آندوستار و مهمترین شهر نومنور است. چون در بیشتر مواقع کشتیهای تول ارسئا در آنجا پهلو میگیرند. نام آندونیه در کوئنیا به معنی «شفق» است. والاندیل نخستین کسی بود که نام فرمانروای آندونیه را دریافت کرد در نتیجه جانشینان او عنوان رهبران «وفادار» را به خود گرفتند. آنها نقش مهمی در سیاستهای نومنور بازی میکنند.
وقتی تاریکی بر نومنور سایه انداخت، آرمنلو بزرگتر و مهم تر از آندونیه شد و در اواخر دوران سلطه باقی ماندهٔ گروه وفادارن از جمله فرزندان فرمانرواهای پیشین به آنها برچسب مخالفت با شاه زده شد و به رومنا و دیگر نواحی شرقی تبعید شدند.
منابع
- «مدخل نومهنور». مشارکتکنندگانِ دانشنامهٔ تخصصی تالکین، والیمار. بایگانیشده از اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۰.