نبرد ولجه
جنگ وَلَجَه سومین جنگ از رشته جنگهای صدر اسلام است که بین ایران و اعراب به وقوع پیوستهاست. این جنگ در ماه آوریل سال ۶۳۳ میلادی در محلی به نام ولجه و به فرماندهی خالد بن ولید رخ دادهاست. این جنگ بعد از جنگ زنجیر و جنگ رودخانه به وقوع پیوستهاست.
Battle of Walaja | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از the حمله اعراب به ایران Campaigns of خالد بن ولید | |||||||
Map showing the region in Iraq where Battle of Walaja was fought. | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
خلفای راشدین |
شاهنشاهی ساسانی، مسیحیان عرب allies | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
خالد بن ولید |
اندرزاغر بهمن جادویه | ||||||
قوا | |||||||
۱۵٬۰۰۰ | ۲۵٬۰۰۰–۳۰٬۰۰۰ | ||||||
تلفات و ضایعات | |||||||
~۲۰۰۰+ | ۲۰٬۰۰۰ |
مکان ولجه
«ولجه» موضعی بودهاست، میان استان کشتگر (شکل عربیشده: کسکر) در ناحیه خشکی و در جانب شرقی نهروان. در ولجه و مجاور نهر آبی که به رود دجله میریزد، جنگ ولجه درگرفتهاست.
مقدمات جنگ
دربار ایران با آگاهی از شکست سپاه ایران در جنگ مذار به یکی از امرای عرب حیره به نام اندرزگر که تبعیت ایران را پذیرفته بود، دستور داد تا خود را برای رویارویی با خالد آماده سازد. بعد از جنگ مذار کسانی از اعراب که مسیحی نصرانی بودند و جزو رعیت ایران بهشمار میآمدند در این زد و خوردها طبعاً جانب ایران را گرفتند و این نکته عصبیت قومی اعراب را تجدید کرد. باری خالد از مذار به جانب استان کشتگر رفت و در آنجا در موضعی به نام ولجه که در حدود واسط بود با دستهای از سپاهیان ایران که سالارشان اندرزگر بود برخورد. در این محل گذشته از لشکریان ایران عدهای از اعراب بکر بن وائل که در بحرین نیز با مسلمانان جنگیده بودند، بهویژه کسانی از بنی عجل که دین نصاری داشتند، با خالد به جنگ برخاستند.
جنگ ولجه
اندرزگر با پنجاه هزار سپاهی خود را به عراق رسانید و در کنار رود دجله فرود آمد. یکی دیگر از سرداران ایرانی بنام هزارسوار نیز از تیسفون آهنگ عراق کرد. جنگ سختی روی داد و خالد هزار سوار را بکشت. گویند بعد از کشتن او هم در میدان جنگ خوردنی خواست، از آنکه سه روز بود تا از این اندیشه که با چنین دلاوری در جنگ چه خواهد کرد، هیچ نخورده بود. جنگ ولجه سخت و خونین شد. کسانی که خالد به کمین نشانده بود، برآمدند و هزیمت بر ایرانیان افتاد. گویند از ایرانیان، بسیاری در این جنگ کشته شدند.
نگارخانه
پانویس
منابع
- رضایی، عبدالعظیم. تاریخ ده هزار ساله ایران. جلد دوم چاپ سوم. تهران: انتشارات اقبال ۱۳۷۲
- زرینکوب، عبدالحسین. تاریخ ایران بعد از اسلام. چاپ سوم. تهران: انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۲