نبرد ورشو (۱۹۲۰)

نبرد ورشو که به معجزه در ویستولا هم شهرت دارد، درگیری نظامی میان ارتش لهستان و ارتش سرخ شوروی در نزدیکی شهر ورشو است که منجر به پیروزی قاطع نیروهای لهستانی شد.

نبرد ورشو
بخشی از جنگ لهستان-شوروی
سربازان لهستانی در حال نشان دادن پرچم‌های ارتش سرخ پس از پایان نبرد
تاریخ ۱۲–۲۵ اوت ۱۹۲۰ موقعیت نزدیک ورشو، لهستان ۵۲°۱۸′ شمالی ۲۰°۴۹′ شرقی / ۵۲٫۳۰۰°شمالی ۲۰٫۸۱۷°شرقی / 52.300; 20.817 نتایج پیروزی قاطع لهستان
طرف‌های درگیر
جمهوری دوم لهستان	جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی
فرماندهان و رهبران
یوزف پیلسودسکی Tadeusz Jordan-Rozwadowski ولادیسلاو سیکورسکی Józef Haller ادوارد ریدز-اشمیگوی Bolesław Roja Franciszek Latinik Leonard Skierski	لئون تروتسکی میخائیل توخاچفسکی سیمیون بودیونی ژوزف استالین هایک بژیشکیان Sergey Kamenev Aleksandr Yegorov
قوا
۱۱۳۰۰۰–۱۲۳۰۰۰	۱۰۴۰۰۰–۱۴۰۰۰۰
تلفات و ضایعات
۴۵۰۰ نفر کشته ۲۲۰۰۰ نفر زخمی ۱۰۰۰۰ مفقود مجموع: ۳۶۵۰۰	۱۰۰۰۰ تا ۲۵۰۰۰ نفر کشته ۳۰۰۰۰ نفر زخمی ۶۵۰۰۰ تا ۸۵۰۰۰ زخمی ۳۰۰۰۰ تا ۳۵۰۰۰ نفر گریختند به پروس خاوری مجموع: ۱۱۰۰۰۰ تا ۱۲۶۰۰۰

پس از تهاجم به کیف توسط نیروهای لهستانی، در تابستان سال ۱۹۲۰ میلادی ارتش سرخ ضد حمله تابستانی خود را آغاز کرد که منجر به آشفتگی و عقب‌نشینی نیروهای لهستانی گشت. ارتش لهستان در آستانه فروپاشی قرار گرفت و ناظران انتظار یک پیروزی قاطع برای شوروی را داشتند.

نبرد ورشو در فاصله روزهای ۱۲ تا ۲۵ اوت سال ۱۹۲۰ انجام شد. در سمت شوروی فرماندهی بر عهده میخائیل توخاچفسکی یکی از مشهورترین ژنرال‌های ارتش سرخ قرار داشت و نیروهای لهستانی را ژنرال یوزف پیلسودسکی به عهده داشت. نبرد با نزدیک شدن نیروهای شوروی به شهر ورشو و دژ مودلین آغاز گشت. در ۱۶ اوت نیروهای لهستانی از سمت جنوب ضد حمله خود علیه ارتش سرخ را سازماندهی کردند که منجر به غافلگیری و سپس عقب‌نشینی سراسیمه نیروهای ارتش سرخ تا پشت رود نمان گشت. این پیروزی و چند پیروزی پس از آن منجر به معاهده صلح ریگا شد که تا سال ۱۹۳۹ مرزهای شرقی لهستان را مشخص کرد.

ولادیمیر لنین رهبر نیروهای بلشویک این را یک شکست بزرگ برای نیروهایش می‌دانست زیرا به عقیده بسیاری از تاریخ‌نگاران آن این نبرد توانست از نفوذ کمونیسم در خاک اروپا جلوگیری کند.