میکروترون
میکروترون (انگلیسی: Microtron)میکروترون اصطلاحی به مفهوم شتاب‌دهنده ذرات است که از نام سیکلوترون (شتاب‌دهنده حلقوی) سرچشمه می‌گیرد که در آن میدان شتاب‌دهنده از طریق الکترودهای بزرگ D شکل اعمال نمی‌شود بلکه از طریق یک ساختار شتاب‌دهنده ذره‌ای خطی اعمال می‌شود. میکروترون کلاسیک توسط ولادیمیر وکسلر اختراع شد. انرژی جنبشی ذرات با یک مقدار ثابت در هر تغییر میدان (یک‌نیمه یا یک دور کامل) افزایش می‌یابد. میکروترون‌ها برای کار با فرکانس میدان ثابت و میدان مغناطیسی در حد فوق‌العاده تخریب پذیری طراحی شده‌اند؛ بنابراین آنها به ویژه برای ذرات بنیادی بسیار سبک، یعنی الکترون‌ها مناسب هستند.
در میکروترون، به دلیل افزایش حرکت الکترون، مسیرهای ذره برای هر عبور متفاوت است. زمان مورد نیاز برای آن متناسب با شمار پاس (عبور) است. الکترون‌های کند به یک نوسان میدان الکتریکی نیاز دارند، الکترون‌های سریعتر به یک عدد صحیح از این نوسان احتیاج دارند.
میکروترون پیست مسابقه‌ای
میکروترون پیست مسابقه‌ای یک میکروترون در مقیاس بزرگتر است که به جای یک آهنربا از دو الکترومغناطیس استفاده می‌کند. هر دو الکترومغناطیس یک میدان مغناطیسی همگن را در یک ناحیهٔ نیم‌دایره‌ای ایجاد می‌کنند و مسیر ذرات بین هر دو آهنربا مسیری مستقیم است. یکی از مزایای آن این است که حفرهٔ شتاب‌دهنده می‌تواند بزرگتر باشد و امکان استفاده از اشکال مختلف شتاب‌دهندهٔ خطی (linac) را فراهم کند و در منطقه‌ای با میدان‌های مغناطیسی بزرگ نصب نمی‌شود.
کاربرد
میکروترون‌ها پرتوهای الکترونی پرانرژی را با گسیل پرتوی کم (بدون تعادل تشعشعی) و نرخ تکرار بالا (برابر فرکانس عملکرد لیناک) فراهم می‌کنند.
منابع
- ↑ Dehn, M.; Aulenbacher, K.; Heine, R.; Kreidel, H. -J.; Ludwig-Mertin, U.; Jankowiak, A. (2011). "The MAMI C accelerator". The European Physical Journal Special Topics. 198: 19–47. Bibcode:2011EPJST.198...19D. doi:10.1140/epjst/e2011-01481-4.
- ↑ Veksler, V.I. (1944). "A New Method of Accelerating Relativistic Particles" (PDF). Dokl. Akad. Nauk SSSR (به روسی). 43: 346–348. Archived from the original (PDF) on 10 May 2017. Retrieved 13 December 2020.