ابوالحسن فروغی
ابوالحسن فروغی (۱۲۷۰ در تهران - ۱۳۳۸ در تهران) ادیب، فیلسوف و سیاستمدار ایرانیست. او فرزند محمدحسین فروغی و برادر محمدعلی فروغی است. فروغی از مؤسسان مدرسه عالی دارالمعلمین بود.
ابوالحسن فروغی | |
---|---|
سفیر ایران در سوئیس | |
دوره مسئولیت تیر ۱۳۱۲ – بهمن ۱۳۱۳ | |
پادشاه | رضاشاه پهلوی |
پس از | انوشیروان سپهبدی |
پیش از | مصطفی عدل |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۲۷۰ خورشیدی تهران، |
درگذشته | ۱۳۳۸ تهران، |
ملیت | ایران |
پیشه | سیاستمدار |
تخصص | ادیب، فیلسوف |
دین | اسلام |
خویشاوندان سرشناس | فرزند محمدحسین فروغی و برادر محمدعلی فروغی |
کتابشناسی
- سرمایه سعادت یا علم و آزادی
- مجموعه اشعار
- اوراق مشوش یا مقالات مختلفه
- تاریخ شعرا (با مشارکت محمد علی فروغی)
- نمایشنامه منظوم شیدوش و ناهید
- تحقیق در حقیقت تجدد و ملیت و تناسب این دو معنی با یکدیگر
- Civilisation et Synthese, Paris،
- Systeme de Philosophie et Sagesse, Paris،
- Philosophie des Sciences, Paris
فروغی و روشنفکری دینی
از فروغی به عنوان یکی از پیشگامان روشنفکری دینی ایران یاد میشود. حسن یوسفی اشکوری در مصاحبهای میگوید:
بهطور کلی میتوان گفت میرزا ابوالحسن خان فروغی، که مهندس بازرگان مستقیماً شاگرد او بودهاست، پدر روشنفکری دینی در ایران است؛ که اتفاقاً در ضمن نامهای از بازرگان تعریف میکند و پیشبینی میکند که وی آیندهٔ درخشانی خواهد داشت. ابوالحسن خان فروغی بیشتر به «عقل تجربی و نگاه علمی» اعتقاد دارد و بازرگان میگوید که من نگاه به قرآن را از استادم ابوالحسن خان فروغی آموختم و جالب است که شریعتی هم در سالهای ۲۸ و ۲۹ که به تهران میآید و در جلسات او شرکت میکند، شیفتهاش میشود، چرا که هم فروغی و هم شریعتی و بازرگان تجربهگرا بودند و با دید علمی به دین و قرآن نگاه میکردند. آنها میگفتند که روش شناخت قرآن فلسفی و کلامی و برهانی و عرفانی نیست. روش شناخت، «شناخت علمی» است.
منابع
- ↑ درباره ابوالحسن فروغی
- ↑ تجددخواهی و روشنفکران دینی؛ گفتگو با حسن یوسفی اشکوری
- ↑ «مصاحبه با حسن یوسفی اشکوری». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۲.