میخائیل فرونزه
میخائیل واسیلویچ فرونزه (روسی: Михаи́л Васи́льевич Фру́нзе؛ زاده ۲ فوریهٔ ۱۸۸۵ – درگذشته ۳۱ اکتبر ۱۹۲۵) از رهبران بلشویک روسیه پیش از انقلاب ۱۹۱۷ روسیه بود. میخائیل فرونزه در جنگ داخلی روسیه از فرماندهان اصلی ارتش سرخ بود و معروفیت او بیشتر به خاطر شکست دادن بارون ورانگل در کریمه است.
میخائیل فرونزه | |
|---|---|
| کمیسر خلق در امور نظامی و نیروی دریایی | |
| دوره مسئولیت ۱۵ ژانویه ۱۹۲۵ – ۳۱ اکتبر ۱۹۲۵ | |
| در زمان نخست‌وزیری | آلکسی رایکوف |
| پس از | لئون تروتسکی |
| پیش از | کلیمنت ووراشیلوف |
| نامزد عضویت در ۱۳مین پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی | |
| دوره مسئولیت ۲ ژوئن ۱۹۲۴ – ۳۱ اکتبر ۱۹۲۵ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲ فوریهٔ ۱۸۸۵ بیشکک، استان سمیرچیه، ترکستان غربی، امپراتوری روسیه |
| درگذشته | ۳۱ اکتبر ۱۹۲۵ (۴۰ سال) مسکو، جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی |
| ملیت | روسیه |
| حزب سیاسی | حزب کمونیست اتحاد شوروی |
| امضا | |
وی همچنین برنده جوایزی همچون درجه پرچم سرخ شده است. شهر بیشکک، پایتخت قرقیزستان، در زمان اتحاد شوروی بنام همین ژنرال فرونزه نامیده می‌شد.
پیشینه
ژنرال فرونزه برای پاکسازی ترکستان از ضد انقلابیون به ترکستان رفت. ژنرال دنیکین و نیروهایش تحت فشار بلشویک‌ها در مقطعی از زمان از طریق باکو و با ۱۵ فروند کشتی به انزلی و گیلان فرار کردند و بعدها با ارتش سفید خود به شبه جزیره کریمه منتقل شدند. او مقاومت مختصری در روستف کرد و آنگاه به نووروسیسک در کنار دریای سیاه رفت.
دنیکین در آوریل ۱۹۲۰ از روسیه خارج شد و جایش را ژنرال پتر ورانگل گرفت. او با تجدید قوائی در ماه ژوئن به کریمه حمله کرد ولی در مقابل نیروهای ارتش سرخ تحت فرماندهی مارشال فرونزه کاری از پیش نبرد و در ماه نوامبر همانسال باقیمانده ارتش سفید از روسیه فرار کردند و رفتند.
روز ۲ سپتامبر ۱۹۲۰ میلادی نیروهای ارتش سرخ شوروی به فرماندهی ژنرال میخائیل فرونزه به بخارا حمله کردند. پس از چهار روز نبرد ارک امیر ویران شد و پرچم سرخ بر فراز مناره کلیان به اهتزاز در آمد.
منابع
- ↑ دیپلماسی ایرانی. بازدید: نوامبر ۲۰۱۵.
- «Mikhail_Frunze». دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۵.