مگادث
مگادث (به انگلیسی: Megadeth)، گروهِ چهار نفرهٔ ترش متالِ آمریکایی، در سال ۱۹۸۳ توسط دیو ماستین (گیتار الکتریک و آواز)، زمانیکه او از گروه متالیکا خارج شد شکل گرفت. اگرچه مگادث در آغاز اصول کاری متالیکا را دنبال میکرد، اما آنها توانستند با تکیه بر افزایش مهارتهای نوازندگی، کاهش تأثیرات پراگرسیو راک، سرعت بخشیدن به ریتم آهنگ و استفاده بیشتر از شعرهای سیاسی، خود را از دیگر گروههای این سبک مجزا کنند. بدین صورت مگادث در اواسط و اواخر دهه ۸۰ میلادی به یکی از گروههای پیشرو سبک ترش متال تبدیل شد. تمام آلبومهایی که توسط این گروه منتشر شده، دستکم صدهزار نسخه فروش داشتهاست. گروه در سال ۲۰۰۲ به مدت دو سال فعالیتی نداشت، اما از سال ۲۰۰۴ دوباره کار خود را شروع کرد. تا به امروز مگادث ۱۵ آلبوم استودیویی منتشر کرده که آخرین آلبوم استودیویی آنها با نام پادآرمانشهر در سال ۲۰۱۶ روانهٔ بازار شدهاست. تاکنون بیش از ۵۰ میلیون نسخه از آلبومهای مگادث در سطح جهان به فروش رسیده است.
مگادث | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
ژانر | هوی متال، ترش متال، اسپید متال |
سالهای فعالیت | ۱۹۸۳–۲۰۰۲ ۲۰۰۴-اکنون |
ناشر(ان) | کمبت، کپیتال رکوردز، سنکچری، رودرانر رکوردز، تریدکرفت |
همکاریهای مرتبط | متالیکا، اسلیر، انترکس |
اعضا | دیو ماستین دیرک وربیرون کیکو لوریرو جیمز لومنزو |
اعضای پیشین | دیوید الفسن گرگ هندویدت کریس پالند مایک البرت جی رینالدز جف یانگ مارتی فریدمن ال پیترلی گلن دراور کریس برادریک مت کیسلشتان جیمز مک دانو جیمز لومنزو ریچارد گیراد دیجون کروثرس لی راش گر سموئلسن چاک بلر نیک منزا جیمی دگروسو شان دراور |
سازهای اصلی | |
گیتار الکتریک، گیتار بیس، درامز | |
وبگاه |
درباره
میتوان مگادث را تنها گروهی نامید با رهبری یک فرد نخبه به نام دیو ماستین که نوازندهای چیرهدست است، که همیشه در اشعار و مضامین خود، سیاستهای جهانی را نقد میکند. مگادث اوایل به گفته خود دیو ماستین، گروهی بود برای رقابت با گروه متالیکا، هرچند این موضوع پس از ۳۰ سال همچنان ادامه دارد، اما مگادث توانست با تکیه بر تکنیک نوازندگی و اشعار مفهومی به یکی از بزرگان موسیقی ترش متال تبدیل شود.
افتخارات
مگادث ۹ بار در جشنواره گرمی نامزد بهترین اجرا شدهاست که تنها ۲ بار در آن جا حاضر شدهاست. چهارمین آلبوم مگادث به نام (باشد که در صلح زنگ بزنید) یکی از بهترین آلبومهای سبک ترش متال یاد میشود که ریفهای سرعتی و سولوهای مارتی فریدمن از ویژگیهای آن است. پنجمین آلبوم مگادث به نام (شمارش معکوس تا انقراض) پر فروشترین آلبوم مگادث است.
اعضا
در طی چندین سال فعالیت مگادث، اعضا گروه تغییرات بسیاری کردهاست و بیش از ۲۰ هنرمند در این گروه مشارکت داشتهاند. به جز دیو ماستین رهبر مگادث، میتوان به دیوید الفسن (گیتار بیس) به عنوان یکی دیگر از اعضا اصلی گروه اشاره کرد، هرچند که در سال ۲۰۰۲ به دلیل اختلاف با ماستین از گروه جدا شد. اما در فوریه ۲۰۱۰ دیو ماستین در طی مصاحبهای خبر از بازگشت مجدد دیوید الفسن به گروه را داد. در ۲۵ نوامبر سال ۲۰۱۴، شان دراور، نوازنده درامز گروه، اعلام کرد که برای دنبال کردن علایق خود در موسیقی، از مگادث جدا شدهاست و با کریس برادریک، گیتاریست گروه که همزمان با او از مگادث جدا شده بود، گروه «نافرمانی» را پایهگذاری کردند. شایعاتی مبنی بر «متوقف شدن فعالیت مگادث» منتشر شد. پس از آن کریس ادلر، نوازنده درامز گروه لمب آو گاد و کیکو لوریرو، نوازنده گیتار الکتریک گروه آنگرا، برای ضبط آلبوم جدید به گروه پیوستند.
فعلی
- دیو ماستین: خواننده اصلی، گیتار لید و ریتم (۱۹۸۳–۲۰۰۲، ۲۰۰۴ تاکنون)
- کیکو لوریرو:گیتار لید و ریتم، هم خوان (۲۰۱۵-تاکنون)
- دیرک وربِیرون:درامز (۲۰۱۶-تاکنون)
قبلی
گیتار الکتریک
- گرگ هندویدت: (۱۹۸۳–۱۹۸۴)
- کریس پالند: (۱۹۸۴–۱۹۸۷ و در آلبوم «The System Has Failed» در سال ۲۰۰۴)
- مایک البرت: (۱۹۸۵)
- جی رینالدز: (۱۹۸۷)
- جف یانگ: (۱۹۸۷–۱۹۸۹)
- مارتی فریدمن: (۱۹۹۰–۱۹۹۹)
- ال پیترلی: (۲۰۰۰–۲۰۰۲)
- گلن دراور: (۲۰۰۴–۲۰۰۸)
- کریس برادریک: گیتار، همخوان (۲۰۰۸–۲۰۱۴)
گیتار باس
- مت کیسلشتان: (۱۹۸۳)
- دِیو الفسن: (۱۹۸۳ تا ۲۰۰۲–۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱)
- جیمز مکدانو: (۲۰۰۴–۲۰۰۶)
- جیمز لومنزو: (۲۰۰۶–۲۰۱۰)
درامز
- ریچارد گیراد: (۱۹۸۳)
- دیجون کروثرس: (۱۹۸۳–۱۹۸۴)
- لی راش: (۱۹۸۴)
- گر سموئلسن: (۱۹۸۴–۱۹۸۷)
- چاک بلر: (۱۹۸۷–۱۹۸۸)
- نیک منزا: (۱۹۸۹–۱۹۹۸، در سال ۲۰۰۴ به مدت کوتاهی بازگشت اما در اجرا یا ضبط هیچ آهنگی شرکت نداشت)
- جیمی دگروسو: (۱۹۹۸–۲۰۰۲)
- شان دراور: درام، پرکاشن (۲۰۰۴–۲۰۱۴)
ترانهشناسی
- کشتن کسب و کار من است... و کاسبی روبراه است! (۱۹۸۵)
- صلح خوب میفروشه... اما کیه که بخره؟ (۱۹۸۶)
- تا اینجای کار خوبه! خب که چی بشه! (۱۹۸۸)
- زنگ زده در صلح (۱۹۹۰)
- شمارش معکوس برای انقراض (۱۹۹۲)
- یوثاناسیا (۱۹۹۴)
- نوشتههای مرموز (۱۹۹۷)
- خطر (۱۹۹۹)
- جهان نیازمند قهرمان است (۲۰۰۱)
- سیستم شکست خورده است (۲۰۰۴)
- نفرت متحد (۲۰۰۷)
- پایان بازی (۲۰۰۹)
- سیزده (۲۰۱۱)
- سوپر کلایدر (۲۰۱۳)
- پادآرمانشهر (۲۰۱۶)