مکتب شیراز دوم
مکتب شیراز دوم به مجموعهای هنری که از اواخر سده هشتم هجری در شیراز و خصوصا دوره تیموری تولید شدهاند اطلاق میشود. پس از فروپاشی حکومت مغولان در سال ۷۷۱ ه.ق توسط تیمور، مکتب شیراز ادامه یافت و تأثیراتی را از مکتب تازه تاسیس جلایری هم دریافت کرد. از آثار این دوره گلچین اسکندر سلطان (۸۱۴ ه.ق)، شاهنامهٔ ابراهیم سلطان (۸۲۳ ه.ق) و خاوران نامهٔ ابن حسام با نگارگری فرهاد (۸۸۱ ه.ق) است. در دوران تیموریان (سده۹ ه.ق) و حضور اسکندر سلطان و ابراهیم سلطان در شیراز زمینه برای بروز دوباره ویژگیهای دیداری مکتب شیراز اول (سده۸) فراهم شد.
سبکشناسی
قرینهسازی در نگارههای این مکتب به طور قابل ملاحظهای دیده میشود و همچنین تضاد رنگی عناصر نگاره و پس زمینه آن، استفاده از ابرهای پیچان و سادگی در ترکیببندیها از مهمترین ویژگیهای دیداری این مکتب است.
کتب مکتب شیراز(سده ۹)
- منتخبات اسکندر سلطان (۸۱۳ه.ق)
- شاهنامه ابراهیم سلطان (۸۳۷ه.ق)
- خاوران نامه (۸۸۳ه.ق)
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- ذکرگو، امیر حسین و دیگران، سیر هنر در تاریخ، انتشارات مدرسه، ۱۳۸۲
- محمدی، ایران و منصور دوالو، تاریخ هنر ایران، انتشارات مدرسه، ۱۳۸۲
- پاکباز، روئین، نقاشی ایران از دیرباز تا امروز، انتشارات زرین و سیمین، ۱۳۸۵
- عبدی، ناهید؛ میرزایی مهر، علی اصغر (۱۳۸۲). آشنایی با مکاتب نقاشی. تهران: شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران. شابک ۹۶۴-۰۵-۱۵۵۶-۶.