موشک‌انداز
راکت‌انداز ابزاری است که گلوله‌ای با پیشرانهٔ راکت را شلیک می‌کند و معمولاً به عنوان نوعی جنگ‌افزار از آن استفاده می‌شود.
راکت‌اندازها انواع مختلفی دارند؛ گروهی از آن‌ها به اندازه‌ای کوچک و سبک هستند که قابل حمل توسط یک نفر باشند. این راکت‌اندازها شامل سامانه‌های راکتی و موشکی دوش‌پرتاب می‌شوند که معمولاً به عنوان سلاح انفجاری ضدزره و ضد تانک یا پدافند هوایی از آن‌ها استفاده می‌شود. از معروف‌ترین راکت‌اندازهای دوش‌پرتاب خانواده‌ای از سلاح‌های ضدتانک ساخت شوروی معروف به آرپی‌جی است. بازوکا سلاح ضدتانک آمریکایی جنگ جهانی دوم و موشک‌های دوش‌پرتاب سطح به هوا (معروف به سام یا سا) نیز در این گروه جای می‌گیرند.
راکت‌اندازهای چندگانه که در آن‌ها چندین پرتابگر راکت در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، گروه دیگری از راکت‌اندازها به‌شمار می‌روند که توان شلیک حجم عظیمی از مواد منفجره را در بازهٔ زمانی کوتاهی به سوی دشمن دارند. راکت‌اندازهای چندگانه که کاتیوشا از نخستین و موفق‌ترین نمونه‌های آن است، امروزه در کنار توپ‌های جنگی و خمپاره‌اندازها یکی از ادوات اصلی توپخانه‌ای ارتش‌های مدرن به‌شمار می‌روند.
تفاوت مهم راکت‌انداز در مقایسه با توپ‌ها و تفنگ‌ها این است که گلولهٔ شلیک‌شده توسط راکت‌انداز، پس از خروج از سلاح از نیروی پیشرانهٔ راکتی خود استفاده می‌کند و تنها به انرژی ایجاد شده توسط عملکرد داخلی سلاح متکی نیست. این باعث می‌شود تا راکت‌اندازها قادر به شلیک مواد منفجره زیادی نسبت به وزن و اندازهٔ خود باشند.