مهدیه (شهرکرد)
مهدیه(زانیان)، یکی از محلههای غربی شهرکرد است که همراه با محلاتِ چالشتر و اشکفتک، منطقه چهار شهرداری شهرکرد را تشکیل میدهند.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | چهارمحال و بختیاری |
شهرستان | شهرکرد |
بخش | بخش مرکزی |
نام محلی | زانیان |
۳۲°۱۲′۴۶″شمالی ۵۰°۲۸′۵۶″شرقی / ۳۲٫۲۱۲۹°شمالی ۵۰٫۴۸۲۱°شرقی | |
مردم | |
جمعیت | ۶٬۲۳۲ نفر |
آبوهوا | |
روزهای یخبندان سالانه | ۵ ماه از آبان ماه تا فروردین ماه |
کد آماری | ۲۱۲۲۸۳ |
جمعیت
براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶٬۲۳۲ نفر (۱٬۵۱۹خانوار) بودهاست. مهدیه
تاریخچه
در کتاب مرآت البلدان آمده که «قریه زانیان سفلی در نیم فرسخی چالشتر واقع شده. دو رشته قنات دارد یکی آباد و دیگری خراب، حمام و مسجد خوب از بناهای حاجی محمدرضاخان دارد» (اعتماد السلطنه، ۱۳۶۸:۱۹۳۴) زانیان که از آبادیهای نسبتاً آباد شهرکرد است، سه هزار جمعیت دارد. سرزمین مصفا و دارای چشمه و باغات است. قریب پانزده هزار مَن عایدی دارد مزرعهٔ قلنگان از باغات خوب این آبادی است در نوشتههای قدیم این روستا را زانوان نوشتهاند (میگویند قریه اشکفتک و زانیان به منزله دو زانو برای قریه چالشتر که حاکمنشین بوده میباشد. اربابان و مالکین قدیم از بین رفته و بیشتر املاک آن در اختیار خرده مالکان قرار گرفتند. این آبادی دارای آسیاب و حمام و مسجد عالی از دوران حاج محمد رضاخان است که به سبک ابنیه صفوی ساختمان شده و تعمیراتشان از طرف خود اهالی به عمل میآید.
در لغت نامه دهخدا چنین آمده است: زانیان دهی است از دهستان لار بخش حومهٔ شهرستان شهرکرد. واقع در۶ هزارگزی باختر شهرکرد و متصل به راه شهرکرد به سامان، در دامنهٔ کوه و منطقهٔ معتدل. سکنهٔ آن ۱۰۹۴ تن شیعهٔ فارسی زبان اند. آب آن از رودخانه و قنات تأمین میشود و دارای محصول غلات، سیب زمینی است. شغل اهالی آن زراعت، گله داری و صنایع دستی زنان، جاجیم بافی و راه آن ماشین رو است.
جستارهای وابسته
- فهرست روستاهای شهرستان شهرکرد
- فهرست روستاهای ایران
منابع
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
- علیاکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «زانیان»، لغتنامهٔ دهخدا (بازیابی در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۶).
- رزم آرا،حاجعلی؛ فرهنگ جغرافیایی ایران، ج. ۱۰. ، تهران، دایره جغرافیایی ستاد ارتش. ۱۳۲۸
- نیکزادامیر حسینی، سیّدکریم، شناخت سرزمین چهارمحال، ج دوم، اصفهان، بی تا، ۱۳۵۸ ه. ش.
- محمّد حسن خان اعتماد السلطنه، مرآةالبلدان، ج چهارم، صص۱۹۳۴ – ۱۹۳۳، به تصحیح دکتر عبدالحسین نوایی ومیر هاشم محدث، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۶۷هـ ش.