ممنوعیت جویدن آدامس در سنگاپور
ممنوعیت جویدن آدامس در سنگاپور در سال ۱۹۹۲ تصویب شد و در ۲۰۰۴ و ۲۰۱۰ مورد تجدیدنظر قرار گرفت. این قانون واردات و فروش آدامس در سنگاپور را ممنوع می‌کند. از سال ۲۰۰۴، پس از موافقت‌نامهٔ تجارت آزاد ایالات متحدهٔ آمریکا و سنگاپور واردات آدامس به سنگاپور فقط با مقصود درمانی مجاز است.
دلیل ایجاد این قانون این بود که مردم با چسباندن آدامس بر روی صندلی‌ها، میزها، آسانسورها و قطارهای زیرزمینی موجب آلودگی محیط و ایجاد اختلال در عملکرد آن وسایل می‌شدند. بر اساس «قوانین واردات و صادرات (آدامس جویدنی)» جویدن آدامس در سنگاپور ممنوع است. به‌جز برای آدامس جویدنیِ دارای ارزش درمانی، «واردات» آدامس جویدنی به سنگاپور، مانند آوردن آن در مقادیر انبوه، مطلقاً ممنوع است.
تصویب قانون ممنوعیت جویدن آدامس موجب رواج یافتن قاچاق این کالا به سنگاپور شده‌است.
پانویس
منابع
- Belofsky, N. (2010). The Book of Strange and Curious Legal Oddities: Pizza Police, Illicit Fishbowls, and Other Anomalies of theLaw That Make Us AllUnsuspecting Criminals. Penguin Group US. ISBN 978-1-101-18896-5. Retrieved 08 September 2014.
- Doss, D.A.; Guo, C.; Lee, J.Y. (2011). The Business of Criminal Justice: A Guide for Theory and Practice. Taylor & Francis. ISBN 978-1-4398-6605-4. Retrieved 08 September 2014.
- http://translate.google.com/translate?js=y&prev=_t&hl=sv&ie=UTF-8&layout=1&eotf=1&u=http%3A%2F%2Fdi.se%2FArtiklar%2F2010%2F3%2F4%2F201517%2FFortsatt-tuggmotstand-i-Singapore-%2F&sl=sv&tl=en
- Lee Kuan Yew (2000). From Third World to First: The Singapore Story. ISBN 0-06-019776-5
- Cris Prystay "At long last, gum is legal in Singapore, but there are strings", The Wall Street Journal, June 4, 2004.